Loading...
error_text
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: نذورات
اندازه قلم
۱  ۲  ۳ 
بارگزاری مجدد   

سوالاتی پیرامون نذورات

(مسئله 2670 ) در نذر بايد صيغه خوانده شود و لازم نيست آن را به عربي بخوانند. پس اگر كسي مثلاً بگويد: «چنانچه بهبود يابم براي خداست بر من كه مبلغی به فقير بدهم»، نذر او صحيح است.

(مسئله 2671 ) نذر كننده بايد مكلّف و عاقل باشد و به اختيار و قصد خود نذر كند. بنا براين، نذر كردن كسي كه او را مجبور كرده اند، يا به واسطه عصباني شدن، بي اختيار نذر كرده، صحيح نيست.

(مسئله 2672 ) آدم سفيهي كه مال خود را در كارهاي بيهوده مصرف مي كند، نذرهاي مربوط به مالش، صحيح نيست.

(مسئله 2673 ) نذر زن بدون اجازه شوهرش ـ اگر مانع از حقوق واجبه شوهر، مانند حقّ استمتاع به طور متعارف باشد ـ باطل است.

(مسئله 2674 ) هرگاه زن نذر كند و نذرش صحيح باشد، شوهرش حق ندارد نذر او را به هم بزند يا او را از عمل كردن به نذر باز دارد.

(مسئله 2675 ) انسان كاري را مي تواند نذر كند كه انجام آن برايش ممكن باشد، بنا براين، كسي كه نمي تواند پياده به كربلا برود، اگر نذر كند كه پياده برود، نذر او صحيح نيست.

(مسئله 2676 ) اگر انسان نذر كند كه كار حرام يا مكروهي را انجام دهد، يا كار واجب يا مستحبّي را ترك كند، نذر او صحيح نيست.

(مسئله 2677 ) اگر كسي نذر كند كه كار مباحي را انجام دهد يا ترك نمايد، چنانچه انجام و ترك آن از هر جهت مساوي باشد، نذر او صحيح نيست; و اگر انجام آن از جهتي بهتر باشد و انسان به قصد همان جهت نذر كند، مثلا نذر كند غذايي را بخورد كه براي عبادت نيرو بگيرد نذر او صحيح است; همچنين اگر ترك آن از جهتي بهتر باشد و انسان براي همان جهت نذر كند كه آن را ترك نمايد، مثلا براي اينكه استعمال دخانيات مضر است نذر كند كه آن را استعمال نكند، نذر او صحيح است.

(مسئله 2678 ) اگر كسي نذر كند نماز واجب خود را در جايي بخواند كه به خودي خود ثواب نماز در آنجا زياد نيست، مثلا نذر كند نماز را در اتاق بخواند، چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتي بهتر باشد، مثلا به واسطه اينكه خلوت است انسان حضور قلب پيدا مي كند، نذر او صحيح است.

(مسئله 2679 ) اگر نذر كند عملي را انجام دهد، بايد همان طور كه نذر كرده به جا آورد، پس اگر نذر كند كه روز اول ماه صدقه بدهد، يا روزه بگيرد، يا نماز اول ماه بخواند چنانچه قبل از آن روز يا بعد از آن به جا آورد، كفايت نمي كند; و نيز اگر نذر كند كه وقتي بيمار او خوب شد صدقه بدهد، چنانچه پيش از آنكه بهبود يابد صدقه را بپردازد، كافي نيست.

(مسئله 2680 ) اگر نذر كند روزه بگيرد ولي وقت و مقدار آن را معيّن نكند، چنانچه يك روز روزه بگيرد، كافي است; و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيّات آن را معيّن نكند، اگر يك نماز دو ركعتي بخواند كفايت مي كند و اگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معيّن نكند اگر چيزي بدهد كه بگويند صدقه داده، به نذر عمل كرده است و اگر نذر كند كاري را براي خدا به جا آورد، در صورتي كه يك نماز بخواند يا يك روز روزه بگيرد، يا چيزي صدقه بدهد، نذر خود را انجام داده است.

(مسئله 2681 ) اگر نذر كند روز معيّني را روزه بگيرد، بايد همان روز را روزه بگيرد و چنانچه در آن روز مسافرت كند، قضاي آن روز بر او واجب است.

(مسئله 2682 ) اگر انسان از روي اختيار به نذر خود عمل نكند، بايد كفّاره بدهد، يعني يك بنده آزاد كند يا به شصت فقير طعام دهد يا دو ماه پي در پي روزه بگيرد، يعني بايد سي و يك روز آن پشت سرهم باشد.

(مسئله 2683 ) اگر نذر كند تا وقت معيّني عملي را ترك كند، بعد از گذشتن آن وقت مي تواند آن عمل را به جا آورد و اگر پيش از گذشتن وقت از روي فراموشي يا ناچاري انجام دهد، چيزي بر او واجب نيست، ولي بازهم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را به جا نياورد و چنانچه دوباره پيش از رسيدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد، بايد به مقداري كه در مسئله قبل بيان شد، كفّاره بدهد.

(مسئله 2684 ) كسي كه نذر كرده عملي را ترك كند و وقتي براي آن معيّن نكرده است، اگر از روي فراموشي يا ناچاري يا ندانستن، آن عمل را انجام دهد، كفّاره بر او واجب نيست; ولي چنانچه از روي اختيار آن را به جا آورد، براي دفعه اول بايد كفّاره بدهد.

(مسئله 2685 ) اگر نذر كند كه در هرهفته روز معيّني، مثلا روز جمعه را روزه بگيرد، چنانچه يكي از جمعه ها عيد فطر يا قربان باشد يا در روز جمعه عذر ديگري مانند حيض براي او پيدا شود، بايد آن روز را روزه نگيرد و قضاي آن را به جا آورد.

(مسئله 2686 ) اگر نذر كند كه مقدار معيّني صدقه بدهد چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد، بايد آن مقدار را از مال او صدقه بدهند.

(مسئله 2687 ) اگر نذر كند كه به فقير معيّني صدقه بدهد نمي تواند آن را به فقير ديگر بدهد و اگر آن فقير بميرد، بنا بر احتياط بايد به ورثه او بدهد.

(مسئله 2688 ) اگر نذر كند به زيارت يكي از امامان(عليهم السلام)، مثلا به زيارت حضرت اباعبدالله(عليه السلام) مشرّف شود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود، كافي نيست; و اگر به واسطه عذري نتواند آن امام را زيارت كند، چيزي بر او واجب نيست.

(مسئله 2689 ) كسي كه نذر كرده زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را به جا آورد.

(مسئله 2690 ) اگر كسي براي حرم يكي از امامان(عليهم السلام) يا امامزادگان چيزي نذر كند، بايد آن را به مصارف حرم از قبيل فرش و پرده و روشنايي برساند، و اگر براي امام(عليه السلام)يا امامزاده نذر كند، مي تواند به خدامي كه مشغول خدمت هستند بدهد چنانچه مي تواند به مصارف حرم يا ساير كارهاي خير به قصد بازگشت ثواب آن به منذورله برساند.

(مسئله 2691 ) اگر براي خود امام(عليه السلام) چيزي نذر كند، چنانچه مصرف معيّني را قصد كرده، بايد به همان مصرف برساند، و اگر مصرف معيّني را قصد نكرده، بايد به فقرا و زوّار بدهد يا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را هديه آن امام نمايد، همچنين است اگر چيزي را براي امامزاده اي نذر كند.

(مسئله 2692 ) گوسفندي را كه براي صدقه، يا براي يكي از امامان نذر كرده پشم آن و مقداري كه چاق مي شود جزء نذر است، و اگر پيش از آنكه به مصرف نذر برسد شير بدهد يا بچه بياورد، بايد به مصرف نذر برسانند.

(مسئله 2693 ) هرگاه نذر كند كه اگر بيمار او خوب شود يا مسافر او بيايد عملي را انجام دهد، چنانچه معلوم شود كه پيش از نذر كردن بيمار خوب شده يا مسافر آمده است، عمل كردن به نذر لازم نيست.

(مسئله 2694 ) اگر پدر يا مادر نذر كند كه دختر خود را به سيّد شوهر دهد، بعد از آنكه دختر به سنّ تكليف رسيد، احتياط آن است كه اگر بتوانند او را راضي نمايند كه به سيّد شوهر كند.

(مسئله 2695 ) هرگاه با خدا عهد كند كه اگر به حاجت شرعي خود برسد كار خيري را انجام دهد، بعد از آنكه حاجتش برآورده شد بايد آن كار را انجام دهد; و نيز اگر بدون آنكه حاجتي داشته باشد، عهد كند كه عمل خيري را انجام دهد، آن عمل بر او واجب مي شود.

(مسئله 2696 ) در «عهد» نيز مانند «نذر» بايد صيغه خوانده شود و نيز كاري را كه عهد مي كند انجام دهد، بايد ترك آن بهتر از انجام آن نباشد.

(مسئله 2697 ) اگر به عهد خود عمل نكند، بايد كفّاره بدهد، يعني شصت فقير را سير كند، يا دو ماه پي در پي روزه بگيرد يا يك بنده آزاد كند.

در صورتی که پرداخت اینترنتی از طریق سایت با مشکل مواجه شود می توانید از طرق ذیل اقدام نمایید.
شماره حساب : 90017008942925
شماره شبا: 750560900170000894292005 IR
شماره کارت: 2924 - 0894 - 8617 - 6219

نزد بانک سامان شعبه قم کد9001 به نام حضرت آیت الله العظمی صانعی و پس از پرداخت از طریق

ایمیل: Info[@]saanei.org

مبلغ واریزی و جهت نذر را اعلام نمایید.


بازگشت به صفحه پرداخت ارسال سوالات شرعی

مطالب مرتبط:



کلیه حقوق این اثر متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی می باشد.
منبع: http://saanei.org