پسرم! تا نعمت جواني را از دست ندادي فکر اصلاح خود باش که در پيري همه چيز را از دست ميدهي، يکي از مکايد شيطان که شايد بزرگترين آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست ـ مگر رحمت حق تعالي دستگير او باشد ـ استدراج است. در عهد نوجواني شيطان باطن که بزرگترين دشمنان اوست او را از فکر اصلاح خود باز ميدارد و اميد ميدهد که وقت زياد است، اکنون فصل برخورداري از جواني است و هر آن و هر ساعت و هر روز که بر انسان ميگذرد درجه درجه او را با وعدههاي پوچ از اين فکر باز ميدارد تا ايام جواني را از او بگيرد. و آنگاه که جواني رو به اتمام است، او را به اميد اصلاح در پيري سرخوش ميکند و در ايام پيري نيز اين وسوسة شيطاني از او دست نکشد و وعدة توبه در آخر عمر ميدهد و در آخر عمر و شهود موت، حق تعالي را در نظر او مبغوضترين موجود جلوه ميدهد که محبوب او که دنيا است از دستش گرفته است. اين حال اشخاصي است که نور فطرت در آنها به کلي خاموش نشده است و اشخاصي هستند که غرقاب دنيا آنها را از فکر اصلاح، به دور نگهداشته و غرور دنياي سرتاپاي آنان را فرا گرفته است.(28/9/66)

(صحیفه امام، ج۲۰ ، ص ۴۳۷)