آيـة الله صانعي از شيفتگان واقعي اهل بيت(ع) است و محبت خاندان پاک پيامبر اسلام با هستي وجودش به هم آميخته است. ارتباط و اتصال محکم ايشان به ولايت ائمه اطهار(ع) به قدري است که مي‌توان رمز و راز موفقيت اين فقيه اهل بيت عصمت را در سايه‌ي شهد شيرين ولايت آنان جستجو کرد. براي اين فقيه فرزانه دست‌يابي به قلّه‌ي رفيع علم و فضيلت، با توسّل به ولايت ائمه اطهار(ع) که سرچشمه‌ي همه‌ي فضايل است، ميسّر خواهد بود و از مسير آنان، دل را به گرو ايمان به خدا سپردن امکان‌پذير خواهد شد.

از اينجاست که عشق و ارادت خالصانه آيـة الله صانعي نسبت به اهل بيت عصمت و طهارت(ع) هم به طور موروثي ريشه در اعماق وجودش دارد و هم در اثر ممارستي كه در آثار و سيره و سنّت و كلام و بيان آنان داشته به ارادت او عمق بخشيده است.

در طول سال‌هايي كه تبليغ و ارشاد مي‌كرد، در منابر و سخنراني‌ها قسمتي از بيانات خود را به برشمردن فضايل و مناقب اهل بيت(ع) اختصاص مي‌داد و در پايان به ذكر مصايب آنان مي‌پرداخت. بعد از آن که ديگر به طور رسمي به تبليغ نرفت همه ساله در خانه‌اش در مواليد و اعياد مراسم جشن و سرور و مديحه خواني برگزار كرده و در ايام وفيات و شهادات، به ويژه روزهاي شهادت حضرت زهرا(ع) و دهه‌ي اول محرم مجالس عزا و سوگواري اقامه مي‌نمايد. وقتي وعّاظ و مرثيه خوانان به ذكر مصايب اهل بيت(ع) مي‌پردازند ايشان به شدّت متأثر شده و گاه بلند بلند گريه مي‌كند.

مدّاحان و مرثيه‌سرايان، اشعار و مدايح بي بديل را در بيت رفيع معظّم له با آواز و نغمه‌هاي خوش سر مي‌دهند و جمعيت را از عظمت و مصائب آنان به فيض مي‌رسانند.

آيـة الله صانعي اهتمام ويژه‌اي هم در نشر علوم و افكار و سيره اهل بيت(ع) دارد. در درس و بحث، نشست و مجالس عمومي و نگاشته‌هاي خود، ارادتش را به ساحت آنان آشكار مي‌نمايد.

آنها را الگو و منجي بشريت و وسيله تقرّب و وصول الي الله مي‌داند و همگان را به پيروي و عمل به افكار و گفتار و كردار امامان معصوم(ع) و توسّل به آنان توصيه مي‌كند.