قرآن کريم بر برابري قصاص در تمامي اصناف انساني تأکيد مي‌ورزد و هيچ‌گونه مزيّتي را از جهت جنسيّت و ديانت نمي‌پذيرد و هر چيزي که با اين معيار مخالف باشد بايد توجيه گردد و يا مسکوت گذارده شود. براي اين نظريه به دو دسته از آيات خاص و آيات عام، استدلال شده است: آيات 178 و 179 سوره بقره و 45 سوره مائده و 33 سوره اسراء از جمله آيات خاص در اين نظريه هستند و آيات 40 و 41 سوره شوري و 126 سوره نحل و 194 سوره بقره از آيات عام مي‌باشند.

اين آيات اطلاق دارند و با صراحت، بر برابري ميان زن و مرد، برده و آزاده، مسلمان و کافر دلالت مي‌کنند، چنانچه نسبت به مليّت، رنگ و نژاد اطلاق دارند. اين اطلاق و صراحت در دلالت، با مذاق شريعت و جهت‌گيري کلي کتاب و سنّت در مساوات و برابري انسان‌ها تأييد مي‌گردد. حاصل سخن آن‌که، در مسئله قصاص، نه برابري در جنسيّت( زن بودن و مرد بودن ) لازم است و نه برابري در ديانت( مسلمان بودن )، بلکه آيات قرآني اقتضا دارد که جان انسان‌ها محترم است و هر کس عمداً اقدام به قتل ديگري کند، اولياي مقتول حق دارند قاتل را قصاص کنند، بدون آن‌که لازم باشد مالي را به عنوان مابه‌التفاوت ديه پرداخت کنند و برخي روايت‌هايي که در اين مسئله وارد شده از آن جهت که با قرآن مخالفت دارند و داراي ايرادهاي فقه‌الحديثي‌اند، نمي‌توانند مرجع فتوا و رأي فقهي قرار گيرند.[1]

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. ر .ک : فقه و زندگي 2 ( برابري قصاص ).