(مسئله 334) در عمره تمتع واجب است بعد از آنكه سعى كرد تقصير كند يعنى قدرى از ناخن يا موى سر خود را بزند و بهتر آن است كه اكتفا به زدن ناخن تنها نكند، بلكه مقدارى از موى سر را هم بزند كه موافق احتياط است.

(مسئله 335) تقصير نيز از عبادات است و بايد با نيّت خالص و به قصد اطاعت خداوند به جا آورده شود و اگر شخص ريا كند، موجب باطل شدن تقصير مى شود و بايد آن را جبران نمايد.

(مسئله 336) پس از تقصير در عمره تمتع، همه محرمات احرام كه به واسطه احرام بر انسان حرام شده بود، حلال مى شود.

(مسئله 337) پس از فراغت از سعى لازم نيست فوراً تقصير كند، بلكه مى تواند آن را تأخير اندازد ودر منزل يا جاى ديگر تقصير كند، ولى بايد پيش از احرام حج تقصير را انجام داده باشد.

(مسئله 338) اگر كسى در عمره مفرده تقصير را فراموش كند، مى تواند هر جايى تقصير كند، و اگر به وطن باز گشته باشد، تقصير در همان جا هم كفايت مى كند، ولى بنابر احتياط مستحبى طواف نساء و نماز آن را اعاده كند، و اگر خودش نمى تواند نايب بگيرد.

(مسئله 339) تقصير مكان معيّنى ندارد، گرچه اكنون متعارف است كه بعد از سعى در مكان مروه تقصير مى كنند.

(مسئله 340) در تقصير لازم نيست كه انسان خودش تقصير نمايد، بلكه اگر ديگرى هم گرچه غير شيعه باشد مى تواند برايش تقصير كند.

(مسئله 341) در تقصير، كندن مو كافى نيست، بلكه بايد مو را كوتاه كند به هر وسيله اى كه باشد با قيچى، ناخن گير يا وسيله اى ديگر.

(س 342) آيا در تقصير قصد تحلّل از احرام لازم است يا خير؟

ج ـ در تقصير قصد تحلّل لازم نيست، بلكه قصد تقصير فقط كفايت مى كند.

(س 343) آيا در تقصير مو، حدّ معين دارد يا مقدار كمى هم كفايت مى كند؟

ج ـ مسمّاى تقصير كفايت مى كند.

(س 344) اگر زنى احتمال بدهد در صورتى كه در محل سعى تقصير كند موجب نمايان شدن موى سر او مى گردد آيا مى تواند در منزل تقصير كند؟

ج ـ مانعى ندارد و همان طور كه گذشت تقصير محل معينى ندارد.

(س 345) اگر كسى بعد از تقصير در صحت آن شك كرد، چه حكمى دارد؟

ج ـ تقصيرى كه نموده صحيح است.