(مسئله 323) اگر عمداً كسى زيادتر از هفت شوط سعى كند سعى او باطل است و فرد بايد آن را از سربگيرد، نظير آنچه در طواف گذشت. ولى اگر رفت وبرگشت را از روى جهل و نادانى يك مرتبه حساب كرده و در نتيجه چهارده مرتبه سعى نموده بنابر اقوى سعى او صحيح است هر چند احوط اعاده سعى است.

(مسئله 324) اگر كسى به علّت فراموشى زيادتر از هفت شوط سعى كند چه كمتر از يك مرتبه يا بيشتر، سعى او صحيح است وبهتر آن است كه شوط اضافى را رها كند، گرچه بعيد نيست كه بتواند آن را به هفت مرتبه برساند.

(مسئله 325) اگر كسى سعى را سهواً كمتر به جا آورد واجب است هر وقت يادش بيايد آن را تمام كند، ومى تواند از سربگيرد و دو مرتبه همه را از اول بياورد و اگر به وطن خود مراجعت كرده وبراى او مشقت ندارد بايد مراجعت كند و اگر نمى تواند يا برايش مشقّت دارد بايد نايب بگيرد.

(مسئله 326) اگر كسى سعى را سهواً ترك كند و تقصير نمايد، از احرام خارج شده وهر وقت يادش آمد، بايد سعى را به جا آورد.