(مسئله 625) اگر روزه دار در روزه ماه رمضان، عمداً قى كند، يا درشب جُنُب شود و به تفصيلى كه در مسئله 604 گفته شد، سه مرتبه بيدار شود و بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود، فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد، و چنانچه عمداً اماله كند يا سر خود را زير آب ببرد، بنا بر احتياط مستحب، كفّاره هم بدهد؛ ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مى كند، عمداً انجام دهد، در صورتى كه مى دانسته آن كار روزه را باطل مى كند، قضا و كفّاره بر او واجب مى شود، و بايد توجه داشت كه در روزه ماه رمضان، هرگاه روزه اش باطل شود، نمى تواند افطار كند و روزه خود را بخورد، چون امساك، واجب است. بنابراين، اگر عمداً قى كند كه قضا بر او واجب مى شود، اگر بعد از آن چيزى بخورد، كفّاره دارد.

(مسئله 626) اگر روزه دار به واسطه ندانستن مسئله، كارى انجام دهد كه روزه را باطل مى كند، چنانچه مى توانسته مسئله را ياد بگيرد، كفّاره بر او واجب مى شود؛ و اگر نمى توانسته مسئله را ياد بگيرد يا اصلا متوجه مسئله نبوده است يا يقين داشته كه فلان چيز روزه را باطل نمى كند، كفّاره بر او واجب نيست.