شيخ صدوق در من لايحضره الفقيه[1] و عيون اخبار الرضا، از موسى بن عبدالله نخعى روايت كرده كه گفت به خدمت حضرت امام على النّقى(عليه السلام)عرض كردم كه يابن رسول اللّه مرا زيارتى بليغ تعليم فرما، كه كامل باشد و هرگاه خواستم يكى از شما را زيارت كنم آن را بخوانم. فرمود كه چون به درگاه رسيدى بايست و شهادتين را بگو:
«أَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَأَشْهَدُ***«گواهى هم كه معبودى جز خداى يكتاى بى همتا نيست، و گواهى دهم
أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ».***كه محمد ـ دورد خدا بر او و آلش باد ـ بنده و فرستاده او است.»
و با حال غسل باش و چون داخل حرم شدى و قبر را ديدى بايست و سى مرتبه «اَللهُ اكْبَر» بگو، پس اندكى با آرامش دل و تن راه برو و گامها را نزديك يكديگر بگذار، سپس بايست و سى مرتبه «اَللهُ اكْبَر» بگو. آن گاه نزديك قبر مطهّر برو و چهل مرتبه «اَللهُ اكْبَر» بگو تا صد تكبير تمام شده باشد، و شايد چنان كه مجلسى اول گفته، وجه تكبير اين باشد كه چون اكثر طباع به غُلوّ مايلند، از عبارات امثال اين زيارت به غُلوّ نيفتند يا از بزرگى حق ـ سبحانه و تعالى ـ غافل شوند يا غير اينها. پس بگو:
«اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعَ الرِّسالَةِ، وَ مُخْتَلَفَ***«سلام بر شما اى خاندان نبوت و جايگاه رسالت و مركز رفت و آمد
الْمَلائِكَةِ، وَ مَهْبِطَ الْوَحْيِ، وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ، وَ خُزّانَ الْعِلْمِ، ***فرشتگان و جاى فرو آمدن وحى (الهى) و معدن رحمت (حق) و گنجينه داران دانش
وَمُنْتَهَى الْحِلْمِ، وَأُصُولَ الْكَرَمِ، وَ قادَةَ الاُْمَمِ، وَأَوْلِياءَ***و سرحد نهائى بردبارى و اصول و اساس كرم و بزرگوارى و پيشوايان ملتها و در اختيار دارندگان
النِّعَمِ، وَعَناصِرَ الاَْبْرارِوَدَعآئِمَ الاَْخْيارِ، وَ ساسَةَ الْعِبادِ، وَ أَرْكانَ***نعمتها و ريشه و اصول نيكان و استوانه هاى خوبان و زمامداران بندگان و پايه ها و ستونهاى
الْبِلادِ، وَأَبْوابَ الاِْيمانِ، وَاُمَناءَ الرَّحْمانِ، وَ سُلالَةَ النَّبِيّينَ،***شهرهاو بلاد و درهاى ايمان و امينهاى خداى رحمان و نژاد پيمبران
وَ صَفْوَةَ الْمُرْسَلينَ، وَ عِتْرَةَ خِيَرَةِ رَبِّ الْعالَمينَ، وَرَحْمَةُ اللهِ***و زبده (اولاد) رسولان و عترت انتخاب شدگان پروردگار جهانيان، و رحمت خدا
وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلى أَئِمَّةِ الْهُدى، ومَصابيحِ الدُّجى، وَأَعْلامِ***و بركاتش (نيز بر آنها باد) سلام بر پيشوايان هدايت و چراغهاى تاريكى و نشانه هاى
التُّقى، وَذَوِي النُّهى، وَ أُولِي الْحِجى، وَكَهْفِ الْوَرى، وَوَرَثَةِ***پرهيزكارى و صاحبان خرد و دارندگان عقل و فطانت و پناهگاه مردمان و وارثان
الاَْنْبِياءِ، وَالْمَثَلِ الاَْعْلى، وَالدَّعْوَةِ الْحُسْنى، وَحُجَجِ اللهِ عَلى***پيمبران و نمونه اعلاى (الهى) و اهل دعوت نيكو (كه مردم را به خدا مى خوانند) و حجتهاى خدا بر
أَهْلِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَالاُْولى، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلى***اهل دنيا و آخرت و اين جهان و رحمت خدا و بركاتش (نيز بر ايشان باد) سلام بر
مَحالِّ مَعْرِفَةِ اللهِ، وَ مَساكِنِ بَرَكَةِ اللهِ، وَمَعادِنِ حِكْمَةِ اللهِ،***جايگاههاى شناسايى خدا و مسكنهاى بركت خدا و معدنهاى حكمت خدا
وَحَفَظَةِ سِرِّ اللهِ، وَحَمَلَةِ كِتابِ اللهِ، وَأَوْصِياءِ نَبِىِّ اللهِ، وَذُرِّيَّةِ***و نگهبانان راز خدا و حاملان كتاب خدا و اوصياء پيامبر خدا و فرزندان
رَسوُلِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّـلامُ عَـلَى***رسول خدا(صلى الله عليه وآله) و رحمت خدا و بركاتش (نيز بر ايشان باد) سلام بر
الـدُّعاةِ إِلَـى اللّهِ، وَالاَْدِلاّءِ عَلى مَرْضاةِ اللّهِ، وَالْمُسْتَقِرّينَ ***بر خوانندگان بسوى خدا و رهنمايان بسوى موجبات خوشنودى خدا و استقرار يافتگان
فِي أَمْرِاللهِ، وَالتّامّينَ فِي مَحَبَّةِ اللهِ، وَالْمُخْلِصينَ فـِي تَوْحيدِ اللهِ،***در فرمان خدا و كاملان در دوستى و محبت خدا و مخلصان در يگانه پرستى خدا،
وَالْمُظْهِرينَ لاَِمْرِ اللهِ وَ نَهْيِهِ، وَ عِبادِهِ الْمُكْرَمينَ، الَّذينَ لا***و آشكار كنندگان امر و نهى خدا و بندگان گرامى خدا آنانكه
يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ، وَ رَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ،***پيشى نگيرند بر خداوند در گفتار و آنانكه بدستورش عمل كنند، و رحمت خدا و بركاتش (برايشان باد)
اَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ الدُّعاةِ، وَالْقادَةِ الْهُداةِ، وَالسّادَةِ الْوُلاةِ، ***سلام بر امامان دعوت كننده (بحق) و پيشوايان راهنما و آقايان سرپرست
وَالذّادَةِ الْحُماةِ، وَأَهْلِ الذِّكْرِ وَأُولِي الاَْمْرِ، وَبَقِيَّةِ اللهِ وَخِيَرَتِهِ،***ودفاع كنندگان و حاميان (از دين خدا) واهل ذكر وفرمانداران ونمايندگان خدا و برگزيدگان او
وَحِزْبِهِوَعَيْبَةِ عِلْمِهِ وَ حُجَّتِهِ وَ صِراطِهِ وَ نُورِهِ وَ بُرْهانِهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ***و گروه او وگنجينه دانشش و حجت او و راه او و نور او و دليل روشن او، و رحمت خدا
وَبَرَكاتُهُ،أَشْهَدُ أَنْ لا إِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ كَما ***و بركاتش (بر ايشان باد) گواهى دهم كه نيست معبودى جز خداى يگانه كه شريك ندارد چنانجه
شَهِدَاللهُ لِنَفْسِهِ وَشَهِدَتْ لَهُ مَلائِكَتُهُ وَ اُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ***گواهى داده خدا براى خودش و گواهى دادند براى او فرشتگانش و دانشمندان از خلق او
لاإِلـهَ إِلاّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكيمُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ***معبودى نيست جز او كه نيرومند وفرزانه است و گواهى دهم كه محمد بنده انتخاب شده اواست
وَرَسوُلُهُ الْمُرْتَضى، أَرْسَلَهُ بِالْهُدى وَدينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى ***و رسول پسنديده او است كه فرستاده او را با هدايت و آئين حق تا پيروزش كند بر
الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ، وَأَشْهَدُ أَنَّكُمُ الاَْئِمَّةُ ***همه آئينها و گرچه خوش نداشته باشند مشركان و گواهى دهم كه شمائيد پيشوايان راهبر
الرّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ الْمَعْصُومُونَ الْمُكَرَّمُونَ الْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقوُنَ ***راه يافته معصوم گرامى مقرب پرهيزكار
الصّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ، الْمُطيعُونَ لِلّهِ، الْقَوّامُونَ بِأَمْرِهِ،***راستگوى زبده فرمانبرداران خدا و قيام كنندگان به فرمانش
الْعامِلُونَ بِإِرادَتِهِ، الْفائِزُونَ بِكَرامَتِهِ، اِصْطَفاكُمْ بِعِلْمِهِ،***و انجام دهندگان خواسته اش و آنانكه به مقام كرامت او رسيدند، برگزيد شما را به علم خود
وَارْتَضاكُمْ لِغَيْبِهِ، وَاخْتارَكُمْ لِسِرِّهِ، وَاجْتَبيكُمْ***وپسنديدتان براى جريانات غيب(وپس پرده) خود وانتخابتان كردبراى راز خود واختيارتان كرد به
بِقُدْرَتِهِ، وَ أَعَزَّكُمْ بِهُداهُ وَ خَصَّكُمْ ***قدرتش و عزيزتان كرد به راهنمائى خود و مخصوصتان داشت به دليل
بِبُرْهانِهِ، وَانْتَجَبَكُمْ لِنُورِهِ، وَ أَيَّدَكُمْ بِرُوحِهِ، ***روشنش و برگزيد شما را براى نور خود و تأييد كرد شما را به روح خود
وَرَضِيَكُمْ خُلَفاءَ فِي أَرْضِهِ، وَ حُجَجاً عَلى بَرِيَّتِهِ، وَ أَنْصاراً لِدينِهِ، ***وپسنديد شما رابراى جانشينى در زمينش وتااينكه حجتهائى باشيد برمخلوقش وياورانى براى دينش
وَحَفَظَةً لِسِرِّهِ، وَخَزَنَةً لِعِلْمِهِ، وَمُسْتَوْدَعاً لِحِكْمَتِهِ، ***و نگهبانى براى رازش و گنجينه دارانى براى دانشش و سپردگان حكمتش
وَ تَراجِمَةً لِوَحْيِهِ، وَ أَرْكاناً لِتَوْحيدِهِ، وَ شُهَداءَ عَلى خَلْقِهِ،***ومفسران وحيش و پايه هاى يگانه شناسيش و گواهانى بر خلقش
وَأَعْلاماً لِعِبادِهِ، وَ مَناراً فِي بِلادِهِ، وَأَدِلاّءَ عَلى صِراطِهِ،***و نشانه هايى براى بندگانش و مشعلهايى در شهرها و بلادش و راهنمايانى بر راهش
عَصَمَكُمُ اللهُ مِنَ الزَّلَلِ، وَ آمَنَكُمْ مِنَ الْفِتَنِ، وَطَهَّرَكُمْ مِنَ الدَّنَسِ،***خداوند نگهداشت شما را از لغزش وايمن داشت شمارا از فتنه ها وآزمايشهاو پاكتان كرد از چركى
وَأَذْهَبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ البَيْتِ وَطَهَّرَكُمْ تَطْهيراً، فَعَظَّمْتُمْ ***ودور كرد ازشما اهل بيت پليدى را و بخوبى پاكيزه تان كرد، شما نيز (دربرابر) عظيم شمرديد
جَلالَهُ، وَأَكْبَرْتُمْ شَأْنَهُ، وَ مَجَّدْتُمْ كَرَمَهُ، وَأَدَمْتُمْ ذِكْرَهُ،***شوكتش را ومقامش را بزرگ دانستيد و كرمش را ستوديد و به ذكر او ادامه داديد
وَوَكَّدْتُمْ ميثاقَهُ، وَأَحْكَمْتُمْ عَقْدَ طاعَتِهِ، وَنَصَحْتُمْ ***و پيمانش را محكم كرديد و آن عهدى را كه در فرمانبرداريش داشتيد سخت استوار كرديدودرپنهانى و
لَهُ فِي السِّرِّوَالْعَلانِيَةِ، وَ دَعَوْتُمْ اِلى سَبيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، *** آشكار براى او خيرخواهى كرديد و مردم را با حكمت و پند نيكو به راهش دعوت
وَبَذَلْتُمْ أَنْفُسَكُمْ فِي مَرْضاتِهِ، وَصَبَرْتُمْ عَلى ماأَصابَكُمْ ***كرديد و در راه خوشنودى او بذل جان كرديد ودر مقابل پيش آمدهاى ناگوار بخاطر او
فِي جَنْبِهِ، وَ أَقَمْتُمُ الصَّلوةَ، وَآتَيْتُمُ الزَّكاةَ، وَأَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ،***بردبارى كرديد، و نماز را بپا داشتيد و زكات را پرداختيد و امر به معروف
وَنَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ جاهَدْتُمْ فِي اللهِ حَقَّ جِهادِهِ، حَتّى أَعْلَنْتُمْ***و نهى از منكر كرديد و در راه خدا آن طور كه بايد جهاد و مبارزه كرديد تا بالاخره دعوت حق را
دَعْوَتَهُ، وَبَيَّنْتُمْ فَرائِضَهُ، وَ أَقَمْتُمْ حُدُودَهُ، وَنَشَرْتُمْ شَرايِعَ ***آشكار و واجبات او را بيان داشتيد وحدود ومقرراتش را برپا داشتيد و دستورات
أَحْكامِهِ، وَسَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ، وَصِرْتُمْ فِي ذلِكَ مِنْهُ إِلَى الرِّضا، ***واحكامش را منتشر ساختيد و روش او را مقرر داشتيد و در راه رضاى او گام برداشتيد
وَسَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضاءَ، وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضى، فَالرّاغِبُ ***و تسليم قضاوقدر او شديد و پيمبران گذشته او را تصديق كرديد پس آنكه از شما
عَنْكُمْ مارِقٌ، وَالـلاّزِمُ لَكُمْ لاحِقٌ، وَالْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ***روگرداند از دين خارج گشته و آنكه ملازم شما بود به حق رسيده وآنكه كوتاهى كرد در حق
زاهِقٌ، وَالْحَقُّ مَعَكُمْ، وَ فيكُمْ وَ مِنْكُمْ وَ إِلَيْكُمْ، ***شما نابود گرديد و حق همراه شماو در ميان شما خاندان و ازجانب شما است و بسوى شما بازگردد
وَأَنْتُمْ أَهْلُهُ، وَمَعْدِنُهُ، وَميراثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ، وَإِيابُ الْخَلْقِ اِلَيْكُمْ،***و شمائيد اهل حق و معدن آن وميراث نبوت نزد شما است و بازگشت خلق خدا بسوى شما است
وَحِسابُهُمْ عَلَيْكُمْ، وَفَصْلُ الْخِطابِ عِنْدَكُمْ، وَآياتُ اللهِ لَدَيْكُمْ،***و حسابشان باشمااست و سخنى كه حق و باطل را جدا كند نزد شمااست وآيات خدا پيش شما است
وَ عَزآئِمُهُ فيكُمْ، وَ نُورُهُ وَبُرْهانُهُ عِنْدَكُمْ، وَأَمْرُهُ ***و تصميمات قطعى او(بادستورات لازمش) درباره شمااستونور ودليل روشنش نزد شما است و امر
إِلَيْكُمْ، مَنْ والاكُمْ فَقَدْ والَى اللهَ، وَ مَنْ عاداكُمْ ***امامتش محول به شمااست،هركه شمارادوست دارد خداى را دوست داشتهوهركه شمارادشمن داشته
فَقَدْ عادَ اللهَ، وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللهَ، وَمَنْ ***خداى را دشمن داشته و هر كس به شما محبت داشته باشد به خدا محبت داشته و هركس
أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللهَ، وَمَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِاعْتَصَمَ بِاللهِ، ***با شما كينه ورزد با خدا كينه توزى كرده و هركه به شما چنگ زند به خدا چنگ زده
أَنْتُمُ ]السَّبيلُ الاْعْظَمُ و [الصِّراطُ الاَْقْوَمُ، وَ شُهَداءُدارِ الْفَناءِ،***شمائيد شاهراه و راه راست و گواهان در اين دار فانى (دنيا)
وَشُفَعاءُ دارِ الْبَقاءِ، وَالرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ، وَالاْيَةُ الَْمخْزُونَةُ،***وشفيعان در خانه پايدار (قيامت) و رحمت پيوسته (حق) و آن آيت و نشانه پنهان در گنجينه
وَالاَْمانَةُ الْمُحْفُوظَةُ، وَالْبابُ الْمُبْتَلى بِهِ النّاسُ، ***وآن امانتى كه نگهدارى شده(ياحفظش بر مردمواجب است) و آن درگاهى كه مردم بدان آزمايش شوند
مَنْ أَتاكُمْ نَجا، وَمَنْ لَمْ يَأتِكُمْ هَلَكَ، إِلَى اللهِ تَدْعُونَ،***هركه به نزد شماآمد نجات يافت و هر كس نيامد هلاك شد (شما مردم را) بسوى خدا مى خوانيد
وَعَلَيْهِ تَدُلُّونَ، وَبِهِ تُؤْمِنُونَ، وَلَهُ تُسَلِّمُونَ، وَبِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ، ***و بر او راهنمايى كنيد وبه او ايمان داريد وتسليم او هستيد و بدستورش عمل كنيد
وَإِلى سَبيلِهِ تُرْشِدُونَ، وَبِقَوْلِهِ تَحْكُمُونَ، سَعَدَ مَنْ والاكُمْ،***وبسوى راه او(مردم را) ارشاد كنيد وبه گفتار او حكم كنيد، نيك بخت شد هر كه شما را دوست دارد
وَهَلَكَ مَنْ عاداكُمْ، وَ خابَ مَنْ جَحَدَكُمْ، وَضَلَّ مَنْ ***و به هلاكت رسيد هر كه شما را دشمن داشت وزيانكارشد آنكه منكر شماگشت وگمراه شدآنكه
فارَقَكُمْ، وَ فازَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكُمْ، وَ اَمِنَ مَنْ لَجَاَ اِلَيْكُمْ،***از شما جداگشت ورستگار شد آن كه به شماچنگ زد وايمن گشت آنكه بدرگاه شما پناه آورد،
وَسَلِمَ مَنْ صَدَّقَكُمْ، وَ هُدِىَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ، مَنِ اتَّبَعَكُمْ***و سلامت يافت هر كه شما را تصديق كرد و هدايت شد هركه به شماجنگ زد، هركه پيروزى شما را كرد
فَالْجَنَّةُ مَاْويهُ، وَ مَنْ خالَفَكُمْ فَالنّارُ مَثْويهُ، وَ مَنْ جَحَدَكُمْ***بهشت مأواى اواست وهركه مخالفت شما را كرد دوزخ جايگاه اواست، وهركه منكر شما شد
كافِرٌ، وَ مَنْ حارَبَكُمْ مُشْرِكٌ، وَ مَنْ رَدَّ عَلَيْكُمْ ***كافر و هر كه با شما جنگ كرد مشرك است وهر كس شما را رد كرد
فِي أَسْفَلِ دَرَك مِنَ الْجَحيمِ، أَشْهَدُ أَنَّ هذا سابِقٌ لَكُمْ فيما مَضى،***در ته جهنم جاى دارد گواهى دهم كه اين مقام و منزلت در زمان گذشته براى شما ثابت بوده
وَجار لَكُمْ فيما بَقِيَ، وَ أَنَّ أَرْواحَكُمْ وَنُورَكُمْ ***و در آينده زمان نيز براى شما جارى است و همانا روانهاى شما ونورتان
وَ طينَتَكُمْ واحِدَةٌ، طابَتْ وَطَهُرَتْ بَعْضُها مِنْ بَعْض،***وسرشتتان يكى است همگى پاك و پاكيزه است و برخى از برخى گرفته شده
خَلَقَكُمُ اللهُ أَنْواراً، فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ، حَتّى مَنَّ عَلَيْنا***خداوند شما را بصورت نورهائى آفريد و گرداگرد عرش خودقرارتان اد تا آنگاه كه با آوردنتان
بِكُمْ، فَجَعَلَكُمْ (فِي بُيُوت اَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ)،***دراين جهان برمامنت گذارد و قرارتان داد در خانه هايى كه اجازه داد بلند گردند ونام او درآنهابرده شود
وَ جَعَلَ صَلَواتَنا عَلَيْكُمْ وَ ما خَصَّنا بِهِ مِنْ وِلايَتِكُمْ ***ومقررداشت كه درودهاى مابرشما و هم چنين آنچه را از دوستى شما براى مامخصوص داشته
طيباً لِخَُلْقِنا، وَطَهارَةً لاَِنْفُسِنا، وَ تَزْكِيَةً لَنا، وَكَفّارَةً***همه اينها موجب پاكى اخلاق ما و پاك شدن خود ما و تزكيه ما و كفاره
لِذُنُوبِنا، فَكُنّا عِنْدَهُ مُسَلِّمينَ بِفَضْلِكُمْ، وَ مَعْرُوفينَ***گناهان ما باشد و ما درنزد خدا از زمره تسليم شدگان برترى شما وشناخته شدگان
بِتَصْديقِنا إِيّاكُمْ، فَبَلَغَ اللهُ بِكُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمينَ، ***به تصديق مقام شما بوديم پس خداوند برساند شما را به شريفترين جايگاه گراميان
وَأَعْلى مَنازِلِ الْمُقَرَّبينَ، وَأَرْفَعَ دَرَجاتِ الْمُرْسَلينَ، حَيْثُ لا يَلْحَقُهُ ***و بلندترين منازل مقربان و بالاترين درجات رسولان آنجا كه كسى بدان نرسد
لاحِقٌ، وَ لا يَفُوقُهُ فائِقٌ، وَ لا يَسْبِقُهُ سابِقٌ، ***و فوق آن جايگاه كسى راه نيابد و پيش روى بر آن پيشى نگيرد
وَ لا يَطْمَعُ فِي إِدْراكِهِ طامِعٌ، حَتّى لا يَبْقى مَلَكٌ مُقَرَّبٌ،***و براى رسيدن بدانجا كسى طمع نبندد، تااينكه بجاى نماند فرشته مقربى
وَ لا نَبِىٌّ مُرْسَلٌ، وَ لا صِدّيقٌ وَ لا شَهيدٌ، وَ لا عالِمٌ وَ لا جاهِلٌ، ***ونه پيامبر مرسلى ونه صديق و نه شهيدى و نه عالم ونه جاهلى
وَ لا دَنِىٌّ وَ لا فاضِلٌ، وَ لا مُؤْمِنٌ صالِحٌ، وَ لا فِاجِرٌ طالِحٌ،***و نه پست و نه برترى و نه مؤمن نيك كردار و نه تبهكار بدكارى
وَ لا جَبّارٌ عَنيدٌ، وَ لا شَيْطانٌ مَريدٌ، وَ لا خَلْقٌ فيما بَيْنَ ذلِكَ شَهيدٌ،***و نه گردنكش ستيزه جو و نه اهريمن متمردى ونه خلق ديگرى كه در اين ميان گواه باشد
اِلاّ عَرَّفَهُمْ جَلالَةَ أَمْرِكُمْ، وَعِظَمَ خَطَرِكُمْ، وَ كِبَرَ شَأْنِكُمْ، ***جز آنكه بشناساند به او خداوند جلالت و قدر و عظمت مقام و بزرگى منزلت
وَ تَمامَ نُورِكُمْ وَ صِدْقَ مَقاعِدِكُمْ، وَ ثَباتَ مَقامِكُمْ، وَ شَرَفَ ***و كامل بودن نورتان را و درستى منصبها و پابرجا بودنتان را (در اطاعت حق) و شرافت
مَحَلِّكُمْ وَ مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَهُ، وَ كَرامَتَكُمْ عَلَيْهِ،وَخاصَّتَكُمْ لَدَيْهِ، ***همگان و منزلت شما را در پيش خود و مقام گرامى شمارا وخصوصيتى كه در نزد او داريد
وَقُرْبَ مَنْزِلَتِكُمْ مِنْهُ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمّي وَأَهْلى وَ مالِي وَأُسْرَتِي،***و جايگاه نزديكى كه نسبت به او داريد پدر ومادر و خاندان ومال وفاميلم فداى شما،
اُشْهِدُ اللهَ وَاُشْهِدُكُمْ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِما آمَنْتُمْ بِهِ، ***گواه گيرم خدا را وگواه گيرم شما را كه من ايمان دارم به شما وبدانچه شما بدان ايمان داريد كافِرٌ بَعَدُوِّكُمْ وَ بِما كَفَرْتُمْ بِهِ، مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِكُمْ وَبِضَلالَةِ مَنْ خالَفَكُمْ،***وكافرم نسبت به دشمن شماوبدانچه شماانكارآن راكرديد بينايم به مقام شماوبه گمراهى آنكه با شمامخالفت كرد
مُوال لَكُمْ وَ لاَِوْلِيآئِكُمْ، مُبْغِضٌ لاَِعْدآئِكُمْ وَ مُعاد لَهُمْ،***دوست دار شما و(دوستدار) دوستان شمايم و بغض دشمنانتان را در دل دارم ودشمن آنهايم ،
سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ،***صلحم با هر كه با شما صلح كند و در جنگم با هر كس كه با شما در جنگ است
مُحَقِّقٌ لِما حَقَّقْتُمْ، مُبْطِلٌ لِما أَبْطَلْتُمْ، مُطيعٌ لَكُمْ،***حق مى دانم آنچه را شما حق دانستيد و باطل دانم آنچه را شما باطل دانستيد پيرو شمايم
عارِفٌ بِحَقِّكُمْ، مُقِرٌّ بِفَضْلِكُمْ، مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ، ***عارف به حق شمايم و اقرار به برترى شما دارم بار علم و دانش شما را تحمل كنم
مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِكُمْ، مُعْتَرِفٌ بِكُمْ، مُؤْمِنٌ بِاِيابِكُمْ، ***و از مهالك در پرده عهد وامان شما روم به شما(وحقتان) اعتراف دارم و به باز گشتتان ايمان دارم
مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ، مُنْتَظِرٌ لاَِمْرِكُمْ، مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِكُمْ، ***و رجعت شما را تصديق دارم و چشم براه فرمان شما و منتظر دولت شمايم
آخِذٌ بِقَوْلِكُمْ، عامِلٌ بِأَمْرِكُمْ،مُسْتَجيرٌ بِكُمْ، زائِرٌ لَكُمْ،***گفتارتان رابگيرم و دستورتان را انجام دهم و به شما پناه جويم و شما را زيارت كنم
لائِذٌ عائِذٌ بِقُبُورِكُمْ، مُسْتَشْفِعٌ إِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ بِكُمْ، ***و به قبرهاى شما پناه آرم وشما را بدرگاه خداى عزوجل شفيع آرم و بوسيله شما به
وَ مُتَقَرِّبٌ بِكُمْ إِلَيْهِ، وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمامَ طَلِبَتِي وَ حَوائِجِي وَإِرادَتِي ***پيشگاهش تقرب جويم و شما را در پيش روى خواسته و حاجات و اراده ام قرار دهم
فِي كُلِّ أَحْوالِي وَ أُمُوري، مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَعَلانِيَتِكُمْ وَ شاهِدِكُمْ ***در همه حالات و كارهايم، ايمان دارم به نهان شما و آشكارتان و حاضرتان
وَ غائِبِكُمْ وَ أَوَّلِكُمْ وَآخِرِكُمْ، وَمُفَوِّضٌ فِي ذلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ، ***و غائبتان و اول و آخرتانودر اين باره كاررابه خودتانوامى گذارم(وهيچگونه ايرادى به كارهاى شما ندارم)
وَ مُسَلِّمٌ فيهِ مَعَكُمْ، وَ قَلْبِي لَكُمْ مُسَلِّمٌ، وَرَاْيِي لَكُمْ تَبَعٌ،*** و تسليم شمايم و دلم نيز تسليم شما است و رأى من نيز تابع (راى) شما است
وَ نُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ، حَتّى يُحْيِىَ اللهُ تَعالى دينَهُ بِكُمْ، ***و ياريم برايتان آماده است تا آنكه خداوند دينش را بوسيله شما زنده كند و دوباره
وَ يَرُدَّكُمْ فِي أَيّامِهِ، وَيُظْهِرَكُمْ لِعَدْلِهِ، وَيُمَكِّنَكُمْ ***بازگرداند شما را در روزها(حكومت) خود و آشكارتان سازد براى عدل خود وپابرجايتان كند
فِي أَرْضِهِ، فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لا مَعَ غَيْرِكُمْ، آمَنْتُ بِكُمْ،***در روى زمينش، پس با شما باشم با شما نه با دشمن شما و ايمان دارم به شما
وَتَوَلَّيْتُ آخِرَكُمْ بِما تَوَلَّيْتُ بِهِ أَوَّلَكُمْ، وَ بَرِئْتُ ***ودوست دارم آخرين فرد شما را به همان دليل كه دوست دارم اولين شخص شما را وبيزارى
إِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ أَعْدائِكُمْ وَمِنَ الْجِبْتِ وَالطّاغُوتِ وَالشَّياطينِ***جويم به پيشگاه خداى عزوجل از دشمنانتان و از جبت و طاغوت (خلفاى ناحق) و شياطين
وَ حِزْبِهِمُ الظّالِمينَ لَكُمْ، وَالْجاحِدينَ لِحَقِّكُمْ، وَالْمارِقينَ***و پيروانشان آن ستمكاران بر شما، منكران حق شما و بيرون روندگان
مِنْ وِلايَتِكُمْ، وَالْغاصِبينَ لاِِرْثِكُمْ، وَالشّاكّينَ فيكُمْ،***از زير بار ولايت شما وغصب كنندگان ميراث شما، شك كنندگان درباره شما
وَالْمُنْحَرِفينَ عَنْكُمْ، وَمِنْ كُلِّ وَليجَة دُونَكُمْ، وَكُلِّ مُطاع سِواكُمْ،***و منحرف شدگان از طريقه شما و از هر همدم و وسيله اى غير از شما وهر فرمانروائى جزشما
وَ مِنَ الاَْئِمَّةِ الَّذينَ يَدْعُونَ إِلَى النّارِ، فَثَبَّتَنِيَ اللهُ أَبَداً ***و از هر پيشوايانى كه مردم را به دوزخ مى خوانند پس خداوند پابرجايم بدارد
ما حَييتُ عَلى مُوالاتِكُمْ وَ مَحَبَّتِكُمْ وَ دينِكُمْ، وَ وَفَّقَنِي***هميشه تازنده ام بر موالات و دوستى و دين و آئين شما و موفقم دارد براى
لِطاعَتِكُمْ، وَ رَزَقَنِي شَفاعَتَكُمْ، وَ جَعَلَنِي مِنْ خِيارِ مَواليكُمُ،***فرمانبردارى شماو روزيم گرداند شفاعت شما را وقرارم دهد از برگزيدگان دوستانتان
التّابِعينَ لِما دَعَوْتُمْ إِلَيْهِ، وَ جَعَلَنِي مِمَّنْ يَقْتَصُّ آثارَكُمْ،***آنانكه تابع دعوت شماهستند و بگرداند مرا از كسانى كه پيروى كند از آثار شما
وَيَسْلُكُ سَبيلَكُمْ، وَ يَهْتَدي بِهُداكُمْ، وَ يُحْشَرُ فِي زُمْرَتِكُمْ، ***و مى رود به راه شما و راهنمايى جويد به راهنمايى شما و محشور گردد در گروه شما وبازگردد
وَيَكِرُّ فِي رَجْعَتِكُمْ،وَيُمَلَّكُ فِي دَوْلَتِكُـمْ، وَ يُشَـرَّفُ فِي عافِيَتِكُمْ،***در دوران رجعت وبازگشت شما و به فرمانروائى رسد در دوران حكومت شما ومفتخرگردد به عافيت
وَ يُمَكَّنُ فِي أَيّامِكُمْ، وَتَقِرُّ عَيْنُهُ غَداً بِرُؤْيَتِكُمْ، ***(وحسن عاقبت) از شما ومقتدر گردد در روزهاى (حكومت) شما و روشن گردد ديده اش فرداى قيامت
بِأَبِي أَنْتُمْ وَاُمِّي وَنَفْسِي وَأَهْلِي وَمالِي، مَنْ أَرادَ اللهَ ***بديدار شما پدر و مادرم و خودم و خاندان و دارائيم به فداى شما هر كه آهنگ خدا كند
بَدَءَ بِكُمْ، وَمَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْكُمْ، وَمَنْ قَصَدَهُ ***از شما (بايد) شروع كند و آنكس كه خدا را به يكتائى شناسد (طريقه اش را) از شما پذيرد وهر كه قصد او
تَوَجَّهَ بِكُمْ، مَوالِيَّ لااُحْصـِي ثَنائَكُمْ، وَ لاأَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ كُنْهَكُمْ،***كند به شما رو كندسروران من ثناى شما را نتوانم كرد و با مدح به كنه وحقيقت شما نرسم
وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَكُمْ، وَأَنْتُمْ نُورُ الاَْخْيارِ، وَ هُداةُ الاَْبْرارِ، وَ حُجَجُ***و با توصيف قدر و منزلت شما را بيان نتوانم كه شمائيد روشنى خوبان وراهنماى نيكان وحجتهاى
الْجَبّارِ بِكُمْ فَتَحَ اللهُ، وَ بِكُمْ يَخْتِمُ، وَ بِكُمْ ***خداى جبّار، خداوند (عالم وجود را) به شما آغاز كرد و به شما نيز ختم كند و به خاطر شما
يُنَزِّلُ الْغَيْثَ، وَبِكُمْ يُمْسِكُ السَّمآءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الاَْرْضِ إِلاّ بِإِذْنِهِ،***فروريزد باران را و بخاطر شما نگه دارد آسمان را از اينكه بر زمين افتد جز به اذن او
وَبِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَيَكْشِفُ الضُّرَّ، وَ عِنْدَكُمْ ما نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ، ***و بخاطر شما بگشايد اندوه را و بر طرف كند سختى را و در پيش شما است آنچه را پيمبرانش
وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلائِكَتُهُ وَ اِلى جَدِّكُمْ». ***فرود آورده و فرشتگانش به زمين آورند و بسوى جدّ شما.»
و اگر زيارت اميرالمؤمنين على(عليه السلام) باشد به جاى: «وَ إِلى جَدِّكُمْ» بگو: «وَ إِلى أَخِيكَ»، «و به سوى برادرت»،
«بُعِثَ الرُّوحُ الاَْمينُ، آتاكُمُ اللهُ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ***«روح الامين(جبرئيل) نازل گرديد، به شما داده است خداوند آنچه را به هيچ يك از مردم
الْعالَمينَ، طَاْطَاَ كُلُّ شَريف لِشَرَفِكُمْ، وَ بَخَعَ***جهانيان نداده سر (فروتنى) بزير آورده هر شخص شريفى در برابر شرف شما
كُلُّ مُتَكَبِّر لِطـاعَتِكُمْ، وَ خَضَعَ كُلُّ جَبّار لِفَضْلِكُمْ، ***گردن نهاده هر متكبرى به فرمانبردارى شما فروتن گشته هر گردنكشى دربرابرفضل شما
وَذَلَّ كُلُّ شَيْءلَكُمْ، وَأَشْرَقَتِ الاَْرْضُ بِنُورِكُمْ، ***خوار شده هر چيزى براى شما مى باشد و روشن شد زمين به پرتو نور شما
وَ فازَ الْفائِزُونَ بِوِلايَتِكُمْ، بِكُمْ يُسْلَكُ إِلَى الرِّضْوانِ، *** و رستگار شدند مردمان بوسيله ولايت و دوستى شما، بوسيله شما به بهشت رضوان
وَ عَلى مَنْ جَحَدَ وِلايَتَكُمْ غَضَبُ الرَّحْمنِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي ***خواهدرسيد وبرآنكس كه منكر فرمانروائى شمااست خشم خداى رحمان (حتم ومسلم) است،پدرومادرم
وَ نَفسِي وَأَهْلِي وَ مالِي، ذِكْرُكُمْ فِي الذّاكِرينَ، ***وخودم وخاندان ودارائيم فداى شماباد، ذكر شما در (زبان) ذكركنندگان است
وَأَسْمآؤُكُمْ فِي الاَْسْمآءِ، وَأَجْسادُكُمْ فِي الاَْجْسادِ، وَ أَرْواحُكُمْ فِي اْلأَرْواحِ، ***ونامهايتان در ميان نامها وپيكرتان با ساير پيكرها وروانتان در ميان ساير روانها
وَأَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ، وَآثارُكُمْ فِي الاْثارِ، وَقُبُورُكُمْ***و جانهاتان در (عِداد) ساير جانها و آثارتان در ميان آثار (ديگران) و قبرهاتاندر (شمار)
الْقُبُورِ، فَما أَحْلى أَسْماءَكُمْ، وَأَكْرَمَ أَنْفُسَكُمْ،***ساير قبرها است و چه شيرين است نامهايتان و بزرگوار است جانهاتان
وَأَعْظَمَ شَاْنَكُمْ،وَأَجَلَّ خَطَرَكُمْ، وَ أَوْفى عَهْدَكُمْ، ***و بزرگ است مقامتان وبرجسته است منزلت و موقعيتتان و با وفا است عهدتان
كَلامُكُمْ نُورٌ، وَأَمْرُكُمْ رُشْدٌ، وَوَصِيَّتُكُمُ التَّقْوى، ***سخنتان نور و دستورتان يكپارچه رشد و رستگارى است سفارشتان پرهيزكارى
وَ فِعْلُكُمُ الْخَيْرُ، وَ عادَتُكُمُ الاِْحْسانُ،وَسَجِيَّتُكُمُ الْكَرَمُ،***وكارتان خير وخوبى وعادت شما احسان و نيكى وشيوه شما كرم
وَشَاْنُكُمُ الْحَقُّ، وَالصِّدْقُ وَالرِّفْقُ، وَقَوْلُكُمْ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ،***وبزرگوارى ورفتارتان حق و راستى ومدارائى است و گفتارتان مسلم و حتمى است
وَرَأْيُكُمْ عِلْمٌ وَحِلْمٌ وَ حَزْمٌ، إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ ***ورأى شما دانش وبردبارى ودورانديشى است اگر از خير وخوبى ذكرى به ميان آيد آغاز
وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَمَأْواهُ وَ مُنْتَهاهُ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَاُمِّي وَنَفْسِي،***و ريشه و شاخه و مركز و جايگاه و پايانش شمائيد پدر و مادرم و خودم به فداى شما
كَيْفَ أَصِفُ حُسْنَ ثَنآئِكُمْ، وَاُحْصِي جَميلَ بَلائِكُمْ، وَبِكُمْ ***چگونه توصيف كنم ثناى نيكوى شما را و چگونه شماره كنم آزمايشهاى خوبى كه داديد و بوسيله
أَخْرَجَنَا اللهُ مِنَ الذُّلِّ، وَفَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الْكُرُوبِ،***شما بود كه خدا مارا از ذلت بيرون آورد و گشايش داد به گرفتاريهاى سخت ما
وَأَنْقَذَنا مِنْ شَفا جُرُفِ الْهَلَكاتِ وَمِنَ النّارِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي***و نجاتمان داد از پرتگاه هلاكت و نابودى و هم از آتش دوزخ، پدر و مادرم
وَ نَفْسِي، بِمُوالاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللهُ مَعالِمَ دِينِنا، ***و خودم به فداى شما كه بوسيله دوستى شما خداوند به ماياد داد دستورات دينمان را
وَ أَصْلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيانا، وَبِمُوالاتِكُمْ تَمَّتِ الْكَلِمَةُ، ***و اصلاح كرد آنچه را كه از دنياى ماتباه گشته بود و بوسيله شما كلمه (توحيد و معارف دين) كامل شد
وَعَظُمَتِ النِّعْمَةُ، وَائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ، وَبِمُوالاتِكُمْ تُقْبَلُ ***ونعمت بزرگ گشت وجدائى و اختلاف مبدل به الفت واتحاد گرديد وبوسيله موالات شما پذيرفته گردد
الطّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ، وَ لَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْواجِبَةُ، وَالدَّرَجاتُ الرَّفيعَةُ، ***عبادت هاى واجبو(تنها) دوستى شما است كه بر خلق لازم و فرض است و از آن شما درجات بلند
وَالْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَالْمَكانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَاللهِ عَزَّ وَجَلَّ، وَالْجاهُ الْعَظيمُ،***و مقام شايسته و جايگاه معين و معلوم در نزد خداى عزوجل و منزلت عظيم
وَالشَّأْنُ الْكَبيرُ، وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ،(رَبَّنا آمَنّا بِما أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا ***و رتبه بزرگ و شفاعت پذيرفته، پروردگارا ما ايمان داريم بدانچه نازل فرمودى و پيروى كرديم
الرَّسوُلَ فَاكْتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ)، (رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ ***ازپيامبرت پس نام مارا باگواهان (به اين حقايق)ثبت فرما، پروردگارا منحرف مكن دلهاى ماراپس از آنكه
هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ) ، سُبْحانَ***راهنمائيمان كردى و ببخش به ما از نزد خويش رحمتى كه براستى تويى بخشايشگر، منزه است
رَبِّنا إِنْ كانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً)، ياوَلِيَّ اللهِ، إِنَّ بَيْنِيوَبيْـنَ اللهِ ***پروردگار ما كه براستى وعده او انجام شدنى است اى ولى خدا همانا ميان من و خداى
عَزَّ وَجَلَّ ذُنُـوباً لا يَأْتِي عَلَيْها إِلاّ رِضاكُمْ، فَبِحَقِّ***عز وجل گناهانى است كه محو و پاك نكند آنها را جز رضايت شما پس به حق
مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلى سِرِّهِ، وَاسْتَرْعاكُمْ أَمْرَ خَلْقِهِ، ***آن خدائى كه شما را امين به راز خود كرده و سرپرستى كار خلق خود را به شما واگذارده
وَ قَرَنَ طـاعَتَكُمْ بِطـاعَتِهِ، لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِي، ***و فرمانبردارى شما را به فرمانبردارى خود قرين كرده كه شما بخشش گناهم را (از خدا) بخواهيد
وَكُنْتُمْ شُفَعائِي، فَإِنِّي لَكُمْ مُطيعٌ، مَنْ أَطـاعَكُمْ فَقَدْ***و شفيعان من گرديد زيرا كه من فرمانبردار شمايم، هر كه از شما فرمانبردارى كند خداى را
أَطـاعَ اللهَ، وَمَنْ عَصاكُمْ فَقَدْ عَصَى اللهَ، وَمَنْ أَحَبَّكُمْ ***فرمانبردارى كرده و هر كه نافرمانى شما كند خداى را نافرمانى كرده وهر كه شما را دوست دارد
فَقَدْ أَحَبَّ اللهَ، وَمَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللهَ، اَللّهُمَّ إِنِّي***خداى را دوست داشته و هر كه شما را دشمن دارد خداى را دشمن داشته. خدايا! اگر من
لَوْ وَجَدْتُ شُفَعاءَ أَقْرَبَ إِلَيْكَ مِنْ مُحَمِّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ الاَْخْيارِ***شفيعانى را مى يافتم كه نزديكتر باشند بدرگاهت از محمد و خاندان نيكويش آن پيشوايان
الاَْئِمَّةِ الاَْبْرارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعائِي، فَبِحَقِّهِمُ ***نيكوكار به طور مسلم آنها را شفيعان خود قرار مى دادم پس از تو مى خواهم بدان حقى
الَّذي أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَيْكَ اَسْأَلُكَ أَنْ تُدْخِلَنِي فِي جُمْلَةِ الْعارِفينَ***كه براى ايشان برخود واجب كردى مرا در زمره عارفان
بِهِمْ وَبِحَقِّهِمْ، وَفِي زُمْرَةِ الْمَرْحُومينَ بِشَفاعَتِهِمْ،***به مقام آنها و به حق آنها قرارم ده و نيز در زمره كسانى كه بوسيله شفاعت آنها
إِنَّكَ أَرْحَمُ الرّاحِمينَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، ***مورد مهر قرارگرفته اند كه تو مهربانترين مهربانانى و دورد خدا بر محمد وآل
وَسَلَّمَ تَسْليماً كَثيراً، وَحَسْبُنَا اللهُ وَنِعْـمَ الْوَكيلُ».***پاكش و سلام مخصوص و زياد بر آنها باد وبس است مارا خدا ونيكو وكيلى است.»
--------------------------------------------------------------------------------
[1]. الفقيه 2: 370.