در سال سوم هجرى در شمال مدينه، در دامنه كوه اُحُد جنگى ميان مسلمانان و كفّار اتّفاق افتاد كه ابتدا مسلمانان پيروز شدند، ولى در ادامه جنگ، عده اى از سپاهيان از فرمان پيامبر تخلّف كردند كه منجر به شكست سپاه اسلام شد، و بيش از هفتاد نفر از مسلمانان شهيد شدند، كه حمزه سيّدالشهدا يكى از آنان بود. در زيارت شهداى جنگ اُحُد كه در همان جـا دفن هستند، چنين مى گويى:

«اَلسَّلامُ عَلى رَسوُلِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلى نَبِيِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلى***«سلام بر رسول خدا، سلام بر پيامبر خدا، سلام بر
مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلى أَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرينَ، اَلسَّلامُ*** محمد بن عبد اللّه، سلام بر خاندان پاكش، سلام
عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الشُّهَداءُ الْمُؤْمِنُونَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَهْلَ بَيْتِ*** بر شما اى شهيدان با ايمان، سلام بر شما اى خاندان
الاْيمانِ وَالتَّوْحيدِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَنْصارَ دينِ اللهِ وَأَنْصارَ***ايمان و توحيد، سلام بر شما اى ياران دين خدا و ياران
رَسوُلِهِ، عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ، سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ***رسول خدا ـ كه بر او و آلش سلام باد ـ، سلام بر شما بدان شكيبابى كه كرديد پس چه خوب است
عُقْبَى الدّارِ، اَشْهَدُ اَنَّ اللهَ اخْتارَكُمْ لِدينِهِ، وَاصْطَفاكُمْ ***خانه آخرت شما، گواهى دهم كه براستى خداوند شما را براى دين خود انتخاب فرمود و برگزيدتان
لِرَسوُلِهِ، وَ اَشْهَدُ اَنَّكُمْ قَدْ جاهَدْتُمْ فِى اللهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَذَبَبْتُمْ عَنْ***براى رسول خود، و گواهى دهم كه شما در راه خدا جهاد كرديدآنطور كه بايد و دفاع كرديد
دينِ اللهِ وَ عَنْ نَبِيِّهِ، وَجُدْتُمْ بِاَنْفُسِكُمْ دُونَهُ، وَاَشْهَدُ أَنَّكُمْ*** از دين خدا و از پيغمبر خدا و جانبازى كرديد در ركاب رسول خدا، و گواهى دهم كه
قُتِلْتُمْ عَلى مِنْهاجِ رَسوُلِ اللهِ، فَجَزاكُمُ اللهُ عَنْ نَبِيِّهِ وَعَنِ***شما بر همان رآه رسول خدا كشته شديد، پس خدايتان پاداش دهد از جانب پيامبرش و از
الاِْسْلامِ وَ أَهْلِهِ أَفْضَلَ الْجَزآءِ، وَ عَرَّفَنا وُجُوهَكُمْ فِي مَحَلِّ*** دين اسلام و مسلمان بهترين پاداش، و بشناساند به ما چهره هاى شما را در جايگاه
رِضْوانِهِ، وَ مَوْضِـعِ إِكْرامِـهِ مَـعَ النَّبِيّـينَ وَالصِّدّيقينَ وَالشُّهَداءِ*** رضوان و اكرامش همراه با پيمبران و راستگويان و شهيدان
وَالصّالِحينَ، وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفيقاً، أَشْهَدُ أَ نَّكُمْ حِزْبُ اللهِ، وَ أَنَّ مَنْ***و صالحان، و چه نيكو رفيقاتى هستند آنها، گواهى دهم كه شمائيد حزب خدا، و هر كه بر شما

حارَبَكُمْ فَقَدْ حارَبَ اللهَ، وَ أَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبينَ الْفائِزينَ، الَّذِينَ هُمْ***بجنگد مسلّماً با خدا جنگ كرده و براستى شما از مقربان و رستگارانيد كه در
أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ، فَعَلى مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللهِ وَالْمَلائِكَةِ***پيشگاه پروردگارشان زنده اند و روزى مى خورند پس لعنت خدا و فرشتگان
وَالنّاسِ أَجْمَعينَ، أَتَيْتُكُمْ يا أَهْلَ التَّوْحيدِ زائِراً وَلِحَقِّكُمْ عارِفاً، ***و همه مردم بر آنكه شما را كُشت، آمده ام به نزد شما براى زيارت اى اهل توحيد و به حق شما عارفم
وِبِزِيارَتِكُمْ إِلَى اللهِ مُتَقَرِّباً، وَ بِما سَبَقَ مِنْ شَريفِ الاَْعْمالِ، ***و بوسيله زيارت شما به سوى خدا تقرب جويم و بدانچه گذشته از ا عمال شريف
وَمَرْضِيِّ الاَْفْعالِ عالِماً، فَعَلَيْكُمْ سَلامُ اللهِ وَرَحْمَتُهُ وَبَرَكاتُهُ، ***و كارهاى پسنديده دانايم، پس بر شما باد سلام خدا و رحمت و بركاتش،
وَ عَلى مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللهِ وَغَضَبُهُ وَسَخَطُهُ، اَللّهُمَّ انْفَعْنِي***و لعنت خدا و خشم و غضبش بر آنكس كه شما را كُشت، خدايا بهره مندم ساز به
بِزِيارَتِهِمْ، وَثَبِّتْنِي عَلى قَصْدِهِمْ، وَتَوَفَّنِي عَلى ما تَوَفَّيْتَهُمْ عَلَيْهِ،***زيارتشان و بر آن نيتى كه آنها داشتند مراهم ثابت بدار، و بميرانم بر آنچه ايشان را بر آن ميراندى،
وَاجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُم فِي مُسْتَقَرِّ دارِ رَحْمَتِكَ، أَشْهَدُ أَنَّكُمْ***و گرد آور ميان من و ايشان در جايگاه خانه رحمت، گواهى دهم كه شما
لَنا فَرَطٌ، وَ نَحْنُ بِكُمْ لاحِقُونَ». *** بر ما سبقت گرفتيد و ما هم به شما ملحق خواهيم شد.»

و مى خوانى سوره (اِنْا اَنزلناهُ فِى لَيلَة القَدر) را آنچه مى توانى، و بعضى گفته اند كه نزد هر مزارى دو ركعت نماز زيارت مى خوانى. بنابراين، مناسب است به نزديك ترين مسجد بروى، و دو ركعت نماز به قصد رجاء مطلوبيت و ثواب به جـا آورى.