زيارت امام صادق(عليه السلام)[1]

«الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الإمامُ الصّادِقُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ***«سلام بر تو اى امام راستين، سلام بر تو اى وصىّ
النّاطِقُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفائِقُ الرّائِقُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا***ناطق، سلام بر تو اى مصلح برتر، سلام بر تو اى
السَّنامُ الاَعْظَمُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الصِّراطُ الاَقْوَمُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***بزرگ بزرگان، سلام بر تو اى صراط استوار، سلام بر تو اى
يا مِصْباحَ الظُّلُماتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا دافِعَ المُعْضِلاتِ، الَسَّـلامُ***چراغ تاريكى ها، سلام بر تو اى دفع كننده مشكلات، سلام
عَلَيْكَ يا مِفْتاحَ الخَيْراتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا مَعْدِنَ الْبَرَكاتِ،***بر تو اى كليد خيرات، سلام بر تو اى معدن بركات،
الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا صاحِبَ الحُجَجِ وَالدَّلالاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***سلام بر تو اى كه دارنده حجت ها و دلايلى، سلام بر تو اى
ياصاحِبَ الْبَراهِينَ الْواضِحاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا ناصِرَ دِينِ اللّهِ،***صاحب برهان هاى آشكار، سلام بر تو اى ياور دين خدا،
الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا نَاشِرَ حُكْمِ اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا فاصِلَ***سلام بر تو اى ناشر حكم خدا، سلام بر تو اى داور
الخِطاباتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا كاشِفَ الكُرُباتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***در امور مهم، سلام بر تو اى برطرف كننده اندوهها، سلام بر تو اى
ياعَمِيدَ الصّادِقِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا لِسانَ النّاطِقِينَ، الَسَّـلامُ***مورد اعتماد راستگويان، سلام بر تو اى زبان گويندگان، سلام
عَلَيْكَ يا خَلفَ الخائِفِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا زَعِيمَ الصّادِقِينَ***بر تو اى جانشين بيمناكان، سلام بر تو اى رهبر راستگويان
الصّالِحِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْمُسْلِمِينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***صالح، سلام بر تو اى سرور مسلمانان، سلام بر تو اى
ياهادِيَ الْمُضِيلِّينَ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ يا سَكَنَ الطّائِعِينَ، أَشْهَدُ***هدايتگر گمراهان، سلام بر تو اى آرامش مطيعان، گواهى مى دهم
يامَوْلايَ أَنَّكَ عَلَى الهُدى، وَالعُرْوَةُ الوُثْقى، وَشَمْسُ الضُّحى، وَبَحْرُ***اى مولايم كه تو در مسير هدايتى ريسمان مستحكم، خورشيد نيمه روز، درياى
الْمَدى، وَكَهْفُ الْوَرَى، وَالْمَثَلُ الاَْعْلى، صَلَّى اللّهُ عَلى رُوحِكَ***كرم، پناهگاه مردم و الگوى برتر مى باشى، درود بر روان
وَبَدَنِكَ، والسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى العَبّاسِ عَمِّ رَسوُلِ اللّهِ، صَلَّى اللّهُ***و پيكرت و سلام بر تو و بر عباس عموى رسول خدا كه درود
عَلَيْهِ وَآلِـهِ وَسَلَّمَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ».***و رحمت و بركات خدا بر او باد.»

سپس براى هر امامى دو ركعت نماز زيارت مى خوانى.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. مختصرى از زندگانى امام صادق(عليه السلام)

امام صادق(عليه السلام) كه ششمين امام معصوم است و مذهب شيعه با نام او به عنوان مذهب جعفرى شناخته مى شود، در سال 80 يا 83 هجرى در مدينه به دنيا آمد و پس از رحلت پدر، رهبرى فكرى و سياسى شيعيان اصيل پيرو مذهب اماميه را بر عهده گرفت، آن حضرت تا سال 148 هجرى در قيد حيات بود، در اين مدت نزديـك به چهار هزار نفر شاگرد در محفل درسش حاضر شدند و از دانش آن حضرت بهره بردند. امام صادق(عليه السلام)مورد ستايش تمامى عالمان عصر خويش بود. در متون دينى شيعه، چندين هزار روايت از آن حضرت در تفسير، اخلاق و به ويژه فقه، رسيده كه باعث عظمت حديث شيعه و موجب تقويت بنيه علمى آن است. امام صادق(عليه السلام)كوشيد تا شيعيان را در برابر ديـگران مسلّح به دانش حديث و فقه كند و با انحرافاتى كه ممكن بود در ميان شيعه به وجود آيد به مبارزه بر خيزد. در دوره اين امام نيز جز در چند سال نخست دولت عباسى، فشارى سخت بر شيعيان وجود داشت، منصور، دومين خليفه عباسى، نسبت به امام صادق(عليه السلام)سخت كينه داشت و عاقبت نيز به نوشته مورّخان در 25 شوال سال 148 هجرى، آن حضرت، به تحريك وى مسموم شد و به شهادت رسيد. امام صادق(عليه السلام) در كنار جد و پدرش در بقيع به خاك سپرده شد.