پسنديده است زائر براى داخل شدن در حرم، اذن دخول بخواند، چنانچه شيخ كفعمى آورده هنگامى كه خواستى به حرم رسول خدا(صلى الله عليه وآله) يا يكى از مشاهد مشرّفه داخل شوى، بگو:

«اَللّهُمَّ اِنّى وَقَفْتُ عَلى باب مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ***«خدايا من ايستادم بر در خانه اى از درهاى خانه هاى پيامبرت كه درودهاى
عَلَيْهِ وَ الِهِ، وَ قَدْ مَنَعْتَ النّاسَ اَنْ يَدْخُلوُا اِلاّ بِاِذْنِهِ، ***تو بر او و آلش باد و چنان است كه تو منع فرموده اى كه مردم داخل آن گردند جز به اذن او:

فَقُلْتَ:(يا اَيُّهَاالَّذينَ امَنُوا لا تَدْخُلـُوا بُيُوتَ النَّبِّىِ إِلاّ اَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ)،***و فرمودى «اى كسانى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى پيامبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند»

اَللّهُمَّ اِنّي اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ فِي غَيْبَتِهِ،***خدايا من معتقدم به احترام صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان غيبت
كَما اَعْتَقِدُها فِي حَضْرَتِهِ، وَاَعْلَمُ أَنَّ رَسوُلَكَ وَخُلَفائَكَ(عليهم السلام)***و پنهانيش، چنانچه اين عيقده را در زمان حضورش دارم و مى دانم كه رسول تو وجانشينانش(عليهم السلام)

أَحْياءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي وَيَسْمَعُونَ كَلامي ***زنده اند و در نزد تو روزى مى خورند و هم اكنون جاى مرا مى بينند و سخنم را مى شنوند
وَيَرُدُّونَ سَلامِي، وَأَ نِّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي*** و سلام مرا جواب دهند، ولى تو جلو گرفته اى از گوش من شنيدن سخنشان را، و باز
كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمِي بِلَذيذِ مُناجاتِهِمْ، وَإِنِّي أَسْتَاذِنُكَ***كرده اى دريچه فهمم را به مناجات لذيذ ايشان، و من اكنون اى پروردگارم، اولاً از تو اذن مى طلبم

يارَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَاْذِنُ رَسوُلَكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثانِياً....*** و ثانياً از رسول تو صلى اللّه عليه وآله اذن مى گيرم...
ءَاَدْخُلُ يارَسُولَ اللّه، ءَاَدخُلُ ياحُجَّةَ اللّه، ءَاَدْخُلُ ياملائِكَةَ***آيا داخل شوم اى رسول خدا، آيا داخل شوم اى حجت خدا، آيا داخل شوم اى فرشتگان
اللّه المُقَرَّبِينَ المُقِيمِينَ فِي هذَا المَشْهَدِ، فَأْذَنٌ لِي يامَوْلايَ***مقرّب خدا، كه در اين زيارتگاه اقامت داريد، پس اذنم بده اى مولاى من
فِي الدُّخُولِ أَفْضَلَ مااَذِنٌتَ لأَحَد مِنْ أَوٌلِيائكَ، *** براى داخل شدن، بهترين اذنى را كه به يكى از دوستانت مى دهى،

فَإنْ لَمْ أَكُنْ أَهلاً لِذلِكَ فأَنتَ أهْلٌ لِذلِكَ***كه اگر من شايسته آن نيستم، حتماً تو شايسته آنى.»

پس عتبه مباركه را ببوسد و داخل شود و بگويد:

«بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَفِي سَبيلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسوُلِ اللهِ صَلَّى اللهُ***«بنام خدا، و به ياد خدا، و در راه خدا، و بر شريعت و آيين رسول خدا ـ درود خدا

عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، وَ تُبْ عَلَيَّ،***بر او و آلش باد ـ خدايا! بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام را بپذير،

إِنَّكَ أَنْتَ التَّوّابُ الرَّحيمُ». ***كه به راستى توئى توبه پذير مهربان.»