(مسئله 691 ) چند دسته هستند كه حج تمتّع آنها به حج اِفراد تبديل مى شود:

الف ـ به خاطر تنگى وقت موفق به انجام دادن اعمال عمره تمتّع نشوند؛

ب ـ از انجام دادن اعمال عمره تمتّع معذور شوند كه مسائل آنها به صورت تفصيل خواهد آمد.

(مسئله 692 ) اگر شخصى كه به احرام عمره محرم شده است، به واسطه عذرى يا مشكلى دير وقت وارد مكّه شود، به طورى كه اگر بخواهد عمره به جا بياورد وقت وقوف در عرفات مى گذرد يا خوف از آن دارد كه وقت بگذرد، در اين صورت بايد به حجّ اِفراد عدول كند و پس از به جا آوردن آن، عمره مفرده به جا آورد، و حجّ او صحيح و كفايت از حَجّة الاسلام مى كند.

(مسئله 693 ) اگر زنى مُحرم شد و وقتى وارد مكّه شد، به واسطه حيض يا نفاس نتوانست طواف به جا آورد، و اگر بخواهد بماند تا پاك شود، نمى تواند به عرفات برسد و وقوف در عرفات را درك كند، در اين صورت بايد به حجّ اِفراد عدول كند و پس از به جا آوردن آن، عمره مفرده به جا آورد.

(مسئله 694 ) اگر شخص بدون احرام وارد مكّه شود، ولى نبستن احرام به واسطه عذرى باشد و وقت هم تنگ باشد، در اين صورت بايد در مكّه به نيّت حجّ اِفراد احرام ببندد و به دستور مسئله سابق عمل كند.

(مسئله 695 ) اگر شخصى از روى عمد و بى جهت احرام نبسته و عمره خود را باطل كرده و براى انجام عمره تمتّع هم وقت تنگ باشد، احتياط واجب آن است كه حجّ اِفراد به جا آورده و پس از آن عمره مفرده به جا آورد، و در سال ديگر حجّ واجب را اعاده كند.

(مسئله 696 ) مراد از تنگى وقت در مسئله هاى پيش، آن است كه نتواند به وقوف در عرفات ولو به مسمّاى آن برسد، بنابراين اگر به مقدار ركنى آن نرسد در اين صورت حج تمتع به حج اِفراد تبديل مى شود.

(مسئله 697 ) كسى كه حجّ مستحبّى به جا مى آورد و پس از ورود به مكّه ببيند كه وقت تنگ است، در اين صورت حجّش مبدّل به اِفراد مى شود و اعمال حجّ اِفراد را به جا مى آورد، و عمره مفرده بر او واجب نيست.

(مسئله 698 ) كسى كه به احرام عمره تمتّع از حجّ واجب مُحرم شود و عمداً اعمالش را به تأخير بيندازد تا وقت تنگ شود، بايد حجّ اِفراد به جا آورد و پس از آن عمره مفرده آورده شود؛ و بنا بر احتياط واجب، به اين حج اكتفا نكند و بايد سال ديگر حجّ واجب خود را اعاده نمايد.

(مسئله 699 ) كسى كه وظيفه او حجّ تمتّع است، و در وقت احرام بستن علم پيدا كند كه اگر بخواهد عمره تمتّع به جا آورد، به وقوف در عرفات نمى رسد، مى تواند از اول به حجّ اِفراد مُحرم شود و آن را به جا آورد و پس از آن عمره مفرده به جا آورد و اعمالش صحيح است. همچنين اگر زنى در ميقات علم دارد كه نمى تواند اعمال عمره تمتّع را طاهراً انجام دهد و به وقوف نمى رسد، بايد از اول به حجّ اِفراد مُحرم شود، و به هر حال اگر در مكّه كشف خلاف شد مى تواند به نيّت عمره تمتّع اعمال آن را به جا آورد و بعد هم به احرام حجّ تمتّع محرم شود و اين حج مجزى است، چون عدول از حجّ اِفراد و يا عمره مفرده به عمره تمتّع جايز است و اختصاص به موارد ضرورت ندارد.