(س 171 )كسى كه عمره تمتع استحبابى به جا آورده، آيا مى تواند بدون عذر و به دلخواه خود، آن را رها كرده و حج تمتع به جا نياورد؟

ج ـ كسى كه به قصد حجِ تمتع استحبابى محرم به احرام عمره شده، نمى تواند آن را رها كند و بايد به دنبال آن حجِ تمتع به جا آورد.

(س 172 )اگر زنى به نيّت عمره مفرده محرم شود و بعد از آن عادت شود و در همه روزهايى كه مى تواند در مكّه باشد، حائض است، براى عمره مفرده بايد چه كند؟ و اگر آنجا اعمالى انجام نداده و فعلاً به ايران آمده، چه وظيفه اى دارد؟

ج ـ در فرض سؤال، بايد براى طواف و نماز نايب بگيرد و بقيّه اعمال عمره را خودش به جا آورد و چنانچه به ايران آمده، اقدام كند و برگردد، و اگر نمى تواند، براى اعمال عمره نايب بگيرد؛ ولى بايد خودش تقصير كند و ترتيب بين تقصير و ساير اعمال بايد مراعات شود و تا اعمال را به جا نياورد، آنچه به وسيله احرام بر او حرام شده، بر او حلال نمى شود.

(س 173 )آيا انجام عمره مفرده در ماههاى حج پيش از عمره تمتّع جايز است يا خير؟ و در اين مسئله فرقى بين صَرُوره و غير صروره هست يا نه؟

ج ـ مانعى ندارد و فرق نمى كند.

(س 174 )زنى كه احتمال مى دهد خون حيض ببيند و نتواند داخل مسجدالحرام شود، آيا مى تواند براى عمره مفرده مستحبّى مُحرم شود و اگر خون ديد براى طواف و نماز نايب بگيرد، و همچنين بيمارى كه احتمال مى دهد نتواند اعمال عمره مفرده را انجام دهد؟

ج ـ اشكال ندارد و چنانچه وظيفه او نايب گرفتن شد، عمل به وظيفه نمايد.

(س 175 )كسى كه وظيفه او عمره تمتّع است و ندانسته به نيّت عمره مفرده مُحرم شده است، تكليف او چيست؟

ج ـ اشتباه در اسم و تطبيق مضر نمى باشد و همين اندازه كه مى خواسته وظيفه اش را انجام دهد، كفايت مى كند.

(س 176 )اگر كسى تقصير را در عمره مفرده جهلاً يا نسياناً به جا نياورد، و طواف نساء و نماز آن را نيز ترك كرده و بعد به مسجد شجره رفته و براى عمره تمتّع مُحرم شده و عمره تمتّع را به جا آورده و بعد متوجه نقص كار خود شده است، تكليف اين شخص، با وجود داشتن فرصت براى اعاده عمره تمتّع و نداشتن فرصت چيست؟

ج ـ بايد يك تقصير و يك طواف نساء و نماز آن به نيّت عمره مفرده به جا آورد و بعد به ميقات برود و براى عمره تمتّع مجدّداً محرم شود و در صورت عدم وقت از ادنى الحل محرم شود، و اعمال عمره تمتع را دو مرتبه به جا آورد.