(مسئله 141 )مستحبّ است كسانى كه شرايط وجوب حج را ندارند، در صورت امكان حج به جا آورند، همچنين بر كسى كه حجِ واجبش را انجام داده است، مستحبّ است دومرتبه به حج برود و مستحبّ است تكرار حج در هر سال. بلكه مكروه است پنج سال متوالى و بدون عذر آن را ترك كند و مستحبّ است در وقت خارج شدن از مكّه، نيّت برگشتن نمايد و مكروه است قصد برنگشتن داشته باشد.

(مسئله 142 )مستحبّ است انسان به نيابت از ائمه معصومين(عليهم السلام) و همچنين به نيابت پدر و مادر و خويشاوندان و برادران دينى خود در صورتى كه غايب يا معذور باشند طواف كند، و يا پس از انجام عمل، ثواب آن را به آنان اهدا نمايد.

(مسئله 143 )كسى كه زاد و راحله ندارد، مستحب است قرض كند و به حج برود، و اين در صورتى است كه بتواند در آينده قرض را ادا كند.

(مسئله 144 )شخص بعد از فارغ شدن از حجِ استحبابى، مى تواند ثواب آن را به ديگرى هديه كند; همچنان كه در وقت شروع مى تواند براى ديگرى نيّت كند.

(مسئله 145 )كسى كه مالى ندارد تا با آن حج به جا آورد، مستحبّ است اگر چه با اجاره دادن خودش و يا به نيابت از ديگرى، به حج برود.

(مسئله 146 )مستحب است انسان كسى را كه تمكن مالى از حج ندارد به حج بفرستد.

(مسئله 147 ) براى زن شوهردار جايز نيست به حجِ مستحبى - كه منافات با حقّ استمتاع شوهر دارد - برود، مگر با اذن و رضايت او. و زنى كه در عدّه رجعى است خروج براى او مطلقاً - حتى براى حجِ واجب - جايز نيست، گرچه شوهر به او اذن بدهد، اما اگر قبل از عده رجعى حج بر او مستقر بوده در اين صورت بايد به حج برود.