امام خميني - سلام الله عليه - هميشه و در همه لحظه ها به همه جهات توجه داشتند و همه چيز را رعايت مي كردند، حتي جزيي ترين مسائل را در هنگامي كه به درس و بحث مشغول بودند، به مطالعه مطالب ديگر هم اهميت مي دادند.

امامي كه باعث و باني چنين انقلابي بود، و چنان حركتي كرد و آن چنان هم نسبت به مسائل جهاني شناخت داشت، نمي توانست بدون آگاهي و مطالعه دقيق قبلي و تلاش و كار ممتد در شصت سالگي، يكدفعه به اينجا رسيده باشد. اين غير ممكن است.

كتاب “كشف اسرار” شاهد اين مدعاست. در اين كتاب مسائل جديدي مي بينيد كه گويا امام در همين جو فعلي آنها را نوشته است.

حضرت امام هنگامي كه درباره مسائل اسلامي نظر مي دادند، نظراتشان به حقّ، گوياي آگاهي ايشان نسبت به آن مسائل بود. براي نمونه، يكي از شبهاتي كه در مسائل اسلامي مطرح مي شود، اين است كه اسلام تنها براي كشاورزي و دامداري زكات قائل شده است، حال آنكه جهان امروز، جهان صنعتي و كارخانه داري است.

اگر كسي به مسائل اسلامي وارد نباشد، بدون شك در جواب مي ماند. اما امام همان وقت (حدود پنجاه سال قبل) مي گويند كه نخير، اسلام چنين شرايطي را پيش بيني كرده و ماليات اين بخش، خيلي بيشتر از مالياتي است كه بر كشاورزي و دامداري قرار داده است؛ به اين صورت كه اگر براي كشاورزي يك دهم درآمد را ماليات قرار داده است، براي صنعت و كارخانه و... يك پنجم درآمد را به ماليات اختصاص داده است.

از ديگر شُبهاتي كه مطرح بود و امام آن را در كشف اسرار جواب داده اند، اين است كه چرا بر گندم زكات قرار داده شده، اما بر برنج كه قيمتش بالاتر است، زكات قرار داده نشده است. جوابي را كه امام داده اند، آگاهي ايشان را به مسائل مي رساند:

علت اينكه اسلام زكات را بر گندم قرار داده و بر برنج قرار نداده، اين است كه تهيه برنج به شدت زحمت دارد، اما گندم بيشترينش ديم است. گندم را مي ريزند توي بيابان، باران هم مي آيد و سبز مي شود. آن مقداري هم كه ديم نباشد، چشمه و قنات باشد، زحمتي ندارد.

از قضا، همين طور است. تنها محصولي كه در كشاورزي، زحمت كمتري دارد، گندم است.

يا در همان كتاب كشف اسرار، وقتي ايشان وارد بحث سربازي مي شوند، درست مانند آن است كه يك بسيجي را توصيف مي كنند. يعني در آن زمان، امام بسيج و بسيجي را پيش بيني كرده بودند.