بسم الله الرحمن الرحیم

دعایی را که بارها به آن سـفارش کرده ام، باز هم تکرار ميکنم. قبل از آن نکته ای را بگویم وآن اینکه: من دیگر نه ریاستی ميخواهم نه کیاستی. من دیگر عمرم را کرده ام و آنچه را هم خدا باید به من بدهد، داده است، خیلی هم اضافه داده است، بحمدالله، آزاد هم داده و فرد مستقلی هستم. خداوند بدون منت هم داده، لطف خودش بوده است.

اما ميخواهم شما را به خواندن دعایی سفارش نمایم تا هم من و هم شماها بخوانید، بلکه سنت حسنه ای باشد و در آینده من در ثوابش شریک باشم، زیرا همانگونه که در سنت سیئه سهیم ميشویم، در سنت حسنه هم با هم سهیم هستیم. من که معلوم نیست سنت حسنه ای داشته باشم، یا اصلاً ندارم، اما از خدا میخواهم حداقل سنت سیئه هم نداشته باشم ان شاءالله! رسول الله(ص) شب نیمه شعبان دعایی ميخواند، دعای کوتاهی است، حتماً این شب بخوانید، در خانه خود همـراه با زن و بچـه ها، با همدیگر دعا را بخوانید، بعداً هم به دیگران یاد بدهید و هر موقعی که این دعا را بخوانید خوب است.

علامه مجلسی صاحب بحار الانوار ـ از محامد ثلاثه اُخر که بعد از او کسی مثلش در تحقیق و تتبع در روایات نیامده، که تنها و تنها بحار را نوشته، تنها و تنها مرآة العقول را نوشته، تنها و تنها ملاذ الاخیار را نوشته، تنها و تنها حق الیقین و عین الحیاة را نوشته، آن هم با وضع گرفتاریهای آن روزـ، در زاد المعاد در ذیل این دعا ميگوید: «این دعا کاملترین و جامع ترین دعا در امور دنیا و آخرت است و همچون دعای کمیل است»، همه خوبیهای دنیا وآخرت در این دعا هست. از جمله در این دعا حضرت رسول(ص) ميگوید: «اللّهمَ اقسِم لَنّا مِنْ خَشْیَتِکَ ما یَحوُلُ بَینَنَا وَ بینَ مَعصیتِک»، خدایا از خشیتت اینقدر خوف قسمت ما کن که این ترس مانع و حائل بین ما و معصییت تو شود. در جمله دیگر میفرماید: « وَ مِن الیقینِ ما یَهوُنُ عَلینا بِه مُصیباتُ الدُّنیا»، و از یقینت سهم من را آنقدر قرار بده که با این یقین، مصیبتهای دنیا برای ما سهل و آسان باشد.

«أللّهمَ امتِعنا بَأَسماعِنا َو أَبصارِنا َو قُوِتنا ما أَحَیَیتنا»، درک ما را، ابصار ما را، گوش های ما را، قدرت و نیروی ما را تا آخرین لحظه عمر، سالم نگه دار تا ما از اینها لذت ببریم، خوب بفهمیم مسائل را، خوب بیابیم مسائل را، «وَ اجعَلها الواِرثَ منّا»، و تا پایان عمر اینها همراه مان باشد و جوری نباشد که ما درکمان را از دست بدهیم، قدرتمان را از دست بدهیم، فهم مان را از دست بدهیم، شاید نعوذ بالله بی دین بشـویم و بعد بمیـریم، و این نعـمت ها، پس از مرگ، از ما جدا بشوند. این جمله از دعا خیلی مهم است که از خدا می‌خواهیم تا لحظه آخر و آمدن قابض ارواح، درکمان سر جایش باشد، ابصارمان سرجایش باشد ـ ابصار غیر چشم سر است، ابصار یعنی بصیرت، یعنی درک، سِماع من سرجاش باشد. این فقراتی از این دعائی است که عرض کردم ان شاءالله مي خوانید و یاد مي دهید به زن و بچه های خود که آنها هم بخوانند، به دیگران هم یاد بدهید تا بلکه به خواندن این دعا در بین مردم اقبال حاصل شود. خدا رحمتش کند، آقا کاظم قرشی ميگفت بعضی دعاها شانس ندارند، حالا من اقتداءً به او ميگویم این دعا هم از آن دعاهایی است که کمتر خوانده می شود، ولی ان شاءالله بلکه با تذکر ما و عمل شما ممارست بر خواندن این دعا ایجاد شود.

اصل دعا به نقل از زاد المعاد:

اللَّهُمَّ اقْسِمْ‏ لَنَا مِنْ‏ خَشْيَتِكَ‏ مَا يَحُولُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ مَعْصِيَتِكَ‏ وَ مِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ رِضْوَانَكَ وَ مِنَ الْيَقِينِ مَا يَهَونُ عَلَيْنَا بِهِ مُصِيبَاتُ الدُّنْيَا اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ قُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا وَ اجْعَلْهَا الْوَارِثَ مِنَّا وَ اجْعَلْ ثَارَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا وَ لَا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا وَ لَا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَ لَا مَبْلَغَ عِلْمِنَا وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لَا يَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.