باسمه تعالی

ماه های رجب، شعبان و رمضان، در شرافت، تمام اند و روايات بسياری در فضيلت آنها وارد شده، بلكه از حضرت رسول‏ اکرم(صلى الله عليه وآله) روايت شده: "ماه رجب، ‏ماه‏ بزرگ‏ خداست و ماهى در حرمت و فضيلت به آن نمي رسد و قتال با كافران در اين ماه حرام است. رجب ماه خداست و شعبان، ماه من و رمضان، ماه امّت من است. كسى كه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد، سزاوار خشنودى بزرگ خدا شده و غضب الهى از او دور گشته و درى از درهاى جهنّم بر روى او بسته می شود."

ابن بابويه نیز با سند معتبر از سالم روايت كرده است: در اواخر ماه رجب و در حالی كه چند روز از آن مانده بود، به خدمت حضرت صادق(‏عليه السلام) رفتم. چون نظر مبارك ایشان بر من افتاد، فرمود: "آيا در این ماه، روزه گرفته‏اى؟" گفتم: "نه واللَّه اى فرزند رسول خدا." فرمود: " آن قدر ثواب از تو فوت شده است كه میزان آن را کسی جز خدا نمى‏داند. به درستي كه اين، ماهي است كه خدا آن را بر ماه هاى ديگر فضيلت داده و حُرمت آن را عظيم نموده و براى روزه داشتن آن، گرامى داشتن را بر خود واجب گردانيده است." من نیز گفتم: "یابن رسول الله، اگر در باقي مانده اين ماه، روزه بدارم، آيا به مقداری از ثواب روزه داران آن فايز مى‏گردم؟" فرمود: "اى سالم، هر كه يك روز از آخر اين ماه را روزه بگیرد، خدا او را از شدّت سَكَراتِ مرگ و هَوْل بعد از مرگ و عذاب قبر ايمن می سازد؛ و هر كه دو روز از آخر اين ماه را روز بدارد، بر صراط به آسانى می گذرد؛ و هر كه سه روز از آخر اين ماه را روزه بگیرد، از ترس بزرگ روز قيامت و شدّت ها و هَوْل هاى آن روز ایمن می گردد و بَرات بيزارى از آتش جهنّم را به او عطا می كنند."

قسم دوم:

اما آن چه ذکر شد، مختصری از اعمال و ادعیه ماه رجب بود که برگرفته از مفاتیح الجنان مرحوم حاج شیخ عباس قمی رحمه الله علیه می باشد و اعمال و ادعیه بسیاری برای این ماه بافضیلت ذکر شده که برای اطلاع از آن می توان به مفاتیح الجنان، «فصل اعمال ماه رجب»مراجعه نمود.