مگر مبتلایان غیر از هموطنان و بچه هاى این ملت هستند؟ بر مسئولین بهداشت است كه موارد و تماس هایى كه به گسترش بیمارى ایدز مى انجامد را براى مردم بیان كرده و با آموزش صحیح به آنان جامعه را در مقابل این بیمارى خطرناك بیمه كنند. اگر در مسائل جنسى به جامعه آموزش هاى لازم همراه با حفظ عفت و جلوگیرى از انحراف داده نشود، كثرت ارتباط سبب گسترش بیمارى ایدز و برخى دیگر از بیمارى ها خواهد شد كه قطعا چیزى جز ضرر براى جامعه در پى نخواهد داشت.

معظم له با اشاره به اینكه بعضى اشتباهات در برخى افراد عامل گسترش بیمارى ایدز در جامعه شده، بر جدى گرفتن این بیمارى و تلاش براى آگاه سازى جامعه و پیشگیرى از گسترش آن تأكید كرد.

این مرجع تقلید در دیدار و گفتگوى اختصاصى با اعضاى شوراى سیاستگذارى و خبرنگاران سایت نقشینه، با تأكید بر اهمیت خدمت به مبتلایان به ایدز، تصریح كرد:

حتى اگر ابتلاى برخى افراد ریشه در اعمال خلاف اخلاق داشته باشد باید ریشه و علت ابتلا فراموش شده و به بیمار به عنوان یك انسان خدمت كرد. ایشان خدمت و رسیدگى به مبتلایان به ایدز را خدمت به فرد بیمار و جامعه عنوان كرد كه مى تواند تا حد بسیار زیادى جلوى گسترش این بیمارى را در جامعه بگیرد.

ایشان با اشاره به داستانى از اخبار و روایات از سرزنش خطاكاران براى اشتباهى كه انجام داده و پشیمان شده اند، به شدت انتقاد كرد و فرمود:

سرزنش یك خطاكار به خاطر خطایى كه انجام داده و توبه كرده نه تنها فایده اى ندارد بلكه نتیجه عكس مى دهد. سرزنش مبتلایان به ایدز نه تنها منجر به منزوى شدن فرد بیمار خواهد شد، بلكه احتمال فراوان وجود دارد كه بیمار دست به خودكشى زده و یا از جامعه انتقام بگیرد و این بیمارى را در جامعه گسترش دهد.

این مرجع تقلید سرزنش، طرد و بایكوت كردن مبتلایان به ایدز را گناه و حرام دانست و فرمودند:

اگر سرزنش كسى كه مرتكب خلافى شده او را به لجبازى وا دارد و موجب شود كه این فرد، خود و دیگران را گرفتار و اذیت كند، گناه و حرام است و گناه این گرفتارى بر گردن كسانى است كه آنها را منزوى كرده اند.

وى با اشاره به اینكه عواقب و ضررهاى بعدى ناشى از منزوى كردن مبتلایان به ایدز برعهده كسانى است كه مى توانستند در این مورد فرهنگ سازى كنند اما اقدامى نكرده اند، فرمود: این گناه به رسانه ها، دولت ها و حكومت ها بر مى گردد كه در مورد اینكه مبتلا به ایدز بیمار است نه مجرم، فرهنگ سازى نكرده اند.

وى با اشاره به اینكه اثبات جرم جنسى بسیار مشكل است، تأكید كرد: با توجه به اینكه اسلام مى گوید كه نباید مجرم را اذیت و آزار كرد، همه كسانى كه مبتلا به ایدز را سرزنش مى كنند و باعث خودكشى و یا انتقام گیرى وى شوند در گناهش شریكند.

حضرت آیت الله العظمى صانعى با اشاره به اینكه امر به معروف و نهى از منكر براى جلوگیرى از گناه در جایى ضرورت پیدا مى كند كه تأثیر داشته باشد، تصریح كردند: امر به معروف و نهى از منكر براى بیمارى صدق نمى كند و فرد مبتلا به ایدز نیز مریض است حال چه سبب آن ناهنجارى باشد یا عامل دیگرى وجود داشته باشد.

وى با بیان اینكه همه ما موظفیم امراض دیگران را معالجه كنیم، تصریح كرد: تأسف است كه ما هنوز به فرهنگ اسلام آن طور كه باید نرسیده ایم و فكر هم نمى كنم كه به زودى برسیم.

این مرجع تقلید با اشاره به وجود مسائل و احكام جنسى در اسلام و رساله هاى عملیه، فرمود: بر مسئولین بهداشت است كه موارد و تماس هایى كه به گسترش بیمارى ایدز مى انجامد را براى مردم بیان كرده و با آموزش صحیح همراه با حفظ عفت به آنان جامعه را در مقابل این بیمارى خطرناك بیمه كنند.

ایشان با اشاره به وجود غریزه جنسى در همه انسان ها، تصریح كرد: باید غریزه جنسى را در جامعه با ازدواج خاموش كنیم و باید همه وزارتخانه ها و مسئولین تلاش كنند كه آمار نكاح و ازدواج در جامعه فراوان شود.

معظم له تأكید كردند: با توجه به اینكه امروز عصر ارتباطات است باید با استفاده از همه امكانات موجود نكاح مشروع را به مردم آموزش دهیم چرا كه اگر در مسائل جنسى به جامعه آموزش هاى لازم داده نشود، كثرت ارتباطات سبب گسترش بیمارى ایدز و برخى دیگر از بیمارى ها خواهد شد كه قطعا چیزى جز ضرر براى جامعه در پى نخواهد داشت.

حضرت آیت الله العظمى صانعى با بیان اینكه برخى رسانه ها با اختصاص برنامه هایى به بیمارى ایدز و آموزش در مورد این بیمارى به جامعه بشریت خدمت مى كنند، به سكوت نسبى و كوتاهى برخى رسانه ها انتقاد كرد و فرمود: ‌آیا ما شده ایم متحجر و هیچ چیزى نباید به مردم یاد دهیم؟

ایشان در پایان افزودند: این چه استدلالى است كه عده اى مى آورند كه اگر در مورد ایدز گفته شود و آموزش عمومى داده شود بى عفتى زیاد مى شود؟ اگر اینطور باشد كه مسائل شرعى را هم نباید در رساله ها بیاوریم. و آنچه مهم است طرز بیان و تعلیم آن مى باشد كه باید همراه با حفظ عفت افراد و جامعه باشد.