ایشان در این دیدار در پاسخ به پرسش واتسن در خصوص زندگى و خاطرات تاریخى خود، به تولد در 1316 هجرى شمسى در روستاى ینگ آباد جرقویه، از توابع اصفهان اشاره كرده و افزودند: در 8 سالگى همراه پدرم براى تحصیل علوم دینى به اصفهان آمدم و از آن موقع تا حال مشغول درس و بحث بوده و هستم جالب است كه بدانید بنده در سنّ شش سالگى مادرم را از دست دادم و پدرم معتقد بود این خواست خداوند بود كه من بتوانم شما را به اصفهان بیاورم تا درس بخوانید چون اگر مادر در قید حیات بود این اجازه را نمى داد.

از همان روزهایى كه به اصفهان آمدم، كم و بیش به مسائل سیاسى توجّه داشتم و اختلافات مرحوم مصدق و كاشانى و قوام السلطنه را دنبال مى كردم . در سال 1330 به قم آمدم، (یعنى حدود 54 سال پیش) از اوائل سال 34 تا 42 كه امام(سلام اللّه علیه) مشغول تدریس بود ما در خدمت امام خمینى(قدس سره) بودیم و از ایشان علم و معرفت مى آموختیم .

آيت اللّه صانعى در پاسخ به پرسش دیگرى در این خصوص كه در اختلافات میان دكتر مصدق و مرحوم كاشانى، چه نظرى داشته و بر چه موضعى بودند، فرمودند: البته من در آن موقع بیشتر به مسائل دینى متمایل بودم، اگرچه زیاد هم در مسائل سیاسى وارد نبودیم، در كودتاى 28 مرداد علیه مرحوم مصدق خیلى تبلیغ شد به نحوى كه ما خیال مى كردیم حكومت مصدق باید سرنگون مى شد البته تبلیغ كنندگان آمریكایى ها و انگلیسى ها بودند و این تبلیغات هم ناراست و نا درست بود.

اما آنچه كه در این مدت فهمیدم این بود كه همه قدرتهاى خارجى به فكر منافع خودشان هستند لذا در حكومت شاه نیز آنها بدنبال منافع خود بودند و ملّت تحت فشار به سر مى بردند .

حضرت آيت اللّه العظمى صانعى با بیان اینكه بهترین خاطره خود را زمان استعفا از دادستانى كل كشور مى داند، از رفت و آمدهاى سه ماه به منزل مرحوم امام براى پذیرفتن استعفاء توسط ایشان سخن مى گوید و مى افزاید:

پذیرش استعفا بعد از سه ماهه آن هم با توسل و زیارت امام حسین(علیه السلام)ممكن شد. روزى كه خدمت ایشان رسیدیم براى قبول استعفاء امام جملات بلندى درباره من فرمودند و بسیار لطف داشتند.

آيت اللّه صانعى با تأكید بر اینكه ایران و همچنین قم، پس از انقلاب از لحاظ ظواهر تغییراتى پیدا كرده در پاسخ به پرسش دیگر خبرنگار در خصوص تحدید آزادى بیان افزودند: آزادى قلم و بیان خیلى كم شده است چنانچه در انتخابات گذشته نتیجه خود را نشان داد، اما در عین حال مردم اسلام و انقلاب خود را دوست دارند .

ایشان در پاسخ به پرسش دیگرى در رابطه با قرارداد انرژى هسته اى با تأكید بر اینكه اگر مردمسالارى و احترام به رأى مردم و داشتن پشتوانه گرفتند مردمى براى ایران در این قضیه وجود داشت، ملت به حق خودش مى رسید، در رابطه با علت كاهش حضور مردم در صحنه افزودند: صاحبان قدرت به گونه اى عمل كرده اند كه حمایت مردم تا حد زیادى از حكومت كم شده است، و این به ضرر حكومت است كه پشتوانه اساسى خود را از دست داده است.

آيت اللّه العظمى صانعى در آخرین بخش از سخنان خود در پاسخ به پرسش آخر واتسن در این باره كه 25 سال آینده موقعیت را چگونه مى بینید تأكید كردند: امیدواریم در آینده ایران دیدگاههاى امام خمینى(سلام اللّه علیه) پیاده شود و دولت و ملّت یكدل و همانگ باشند و همه بتوانند در مسائل اظهار نظر كنند كشور از نظر صنعت و تولید هم بیشرفت كند، و چنانچه امام خمینى (سلام اللّه علیه) همه چیز خود را فداى اسلام و ملّت كرد امیدواریم افرادى همانند امام(سلام اللّه علیه) پیدا شوند ولو یكنفر باشد.