در تاريخ 10 / 7 / 1382 سركار خانم دكتر ساعتچيان از دانشكده شرق شناسى ، دانشگاه بخوم آلمان ملاقاتى با حضرت آية اللّه العظمى صانعى داشت، وى در ابتداء با توضيحاتى پيرامون پروژه تحقيقاتى دانشكده فوق الذكر كه در مورد شبيه سازى و سقط جنين و ديدگاه ، اديان مختلف پيرامون آنها مى باشد را ارائه ، و در همين زمينه سؤالاتى را از محضر ايشان مطرح كردند.
وى به عنوان اولين سؤال گفت: با توجه به رابطه نزديكى كه بين قوانين كشورى و شريعت وجود دارد كه در جوامع ديگر به اينصورت نيست، در مواردى كه در مسائل مستحدثه مثل همين مسأله (شبيه سازى) كه به نوعى با مسائل روز در ارتباط است . نحوه فتاواى آنها نسبت به اين مسائلى كه مطرح مى شود چگونه است ؟

معظم له فرمودند : بطور كلى در فقه شيعه و بلكه ظاهراً در فقه برادران اهل سنّة هم هميشه فقه بيانگر احكام و قالبهاى كلّى مى باشد و اين متخصصين هستند كه بايد ببينند اين عمل و كار درچه قالبى قرار مى گيرد و چه حكمى بر آن مترتب مى شود و معمولاً وقتى از فقهاى شيعه در مورد آن موارد سؤال مى شود، قالبها را بر آن موارد تطبيق مى كنند و جواب مى دهند.

ايشان در جواب اين سؤال كه اگر كسى بيمارى تالاسمى ما ژور داشته باشد كه قابل علاج نيست اگر بعد از چهار ماهگى متوجه شود آيا مى تواند جنين را سقط كند فرمودند :سقط جنين مطلقاً حرام است يعنى اسلام اجازه سقط جنين را اختياراً نداده منتها اين حرمت تا قبل از چهار ماهگى به حدى نيست كه با مشكلات نتواند دست و پنجه نرم كند، يعنى اگر مشكلى براى پدر و مادر داشته باشد با رضايت پدر و مادر كه برخودشان مسلط هستند مى توانند به جهت معالجه آن را سقط كنند اما بعد از ولوج روح، حكم به جواز قتل نفس براى حفظ نفس ديگرى ، مشكل ، بلكه ممنوع است ، و اگر چنين كارى را بكنند ديه دارد.

حضرت آية اللّه صانعى درمورد اين سؤال كه آيا اصل مسأله شبيه سازى از نظر حضرتعالى جايز است يا حرام؟ فرمودند: رسمى و عادى شدن و فراهم نمودن استفاده همگانى از آن كه در رديف فرزنددار شدن از راه ازدواج قرار گيرد ، به نظر اينجانب قطعاً با مزاق شرع و فقه اسلامى نمى سازد و حرام و مصعيت كبيره است و داراى مفاسد حقوقى و اجتماعى و اخلاقى و تكوينى و غير آنها از مفاسد لازمة الاجتناب مى باشد و به خاطر حرمت و مفسده هاى مترتبه دفع و جلوگيرى و رفع و تعزير نمودن عاملين و ساعين در آن بر همه انسانها مخصوصاً قدرتمندان قانونى و اجرايى و تبليغى واجب و فرض عقلى و شرعى مى باشد .

آرى جنبه عقلى آن فى حد نفسه و استفاده ، از آن در موارد نادره و ضرورتهاى شديده كه نافع براى جوامع بشرى مى باشد و يادر شبيه سازى اعضاء بدن براى معالجه و اغراض عقلائى و يا در رابطه با حيوانات ، موضوع جداگانه اى است كه حكمش و جوازش در كتاب استفتاءات پزشـكى بيان شده است.

ايشان در جواب اين سؤال كه در شبيه سازى يك روش در مانى هست كه اينها جنينى را در رحم توليد مى كنند و سلولى از آن مى گيرند براى توليد كلُيه و يا قلب و ... كه منجرّ به مرگ جنين مى شود آيا اين عمل جايزاست فرمودند: جواز مشكل است چون سقط جنين است مگر اينكه جان يك انسانى منوط به اين عمل و خطر جانى در كار باشد كه در اينصورت اشكالى ندارد .

معظم له در جواب آخرين سؤال مبنى بر اينكه اگر علم پزشـكى جنين را دردستگاه رشد بدهند آيا تا قبل از چهارماهگى مى توان آن را از بين ببرند؟ فرمودند: تا قبل از چهار ماهگى اگر جنين خارج از رحم باشد اشكالى ندارد البته در صورتى كه پدر ومادر اجازه بدهند .