بسمه تعالي

ملت بزرگ و فهيم ايران

روز سيزدهم آبان يادآور صفحاتي از تاريخ اين مملکت همچون تبعيد امام خميني (سلام الله عليه) در پي اعتراض به لايحه کاپيتولاسيون، کشتار دانش آموزان بيگناه در محوطه دانشگاه تهران و مبارزه ضد استکباري دانشجويان پيرو خط امام پس از انقلاب مي‌باشد؛ توجه به مسائل تاريخي و درس گرفتن از آن مي‌تواند ملت‌ها را در مسير پرفراز و نشيب خود راهنمايي کند.

تبعيد امام خميني (سلام الله عليه) هرچند به علت سخنراني بر عليه کاپيتولاسيون صورت گرفت، اما دستگاه استبدادي بنابر اطلاعيه ساواک علت آن را اقدام عليه منافع ملت، امنيت، استقلال و تماميت ارضي معرفي نمود[1] و منافع دولت‌هاي استعماري مانع هرگونه اعتراض به اين تبعيد و کشتار دانش آموزان بي گناه در صحن دانشگاه تهران و نقض گسترده آزادي بيان و دفاع از حقوق ملت از سوي آنها گرديد.

آنچه امروز بايد مورد توجه قرار گيرد اين نکته است که ديگر قدرتهاي استعماري، سياست استعماري خود را با لشکرکشي، کشورگشايي و غارت آشکار منابع ساير کشورها و دخالت مستقيم در امور آنها دنبال نمي‌کنند، اما اين به معناي پايان دوره استعمار نيست. بلکه شکل جديد بهره کشي از ملت‌ها با استفاده از شيوه‌هاي جديد، مد نظر آنان قرار گرفته و منافع ملي آن کشورها توجيه گر استعمار در شکل جديد خود گرديده است؛ هرچند آنها مي‌کوشند که با استفاده از شگردهاي نادرست و استفاده ناصحيح از واژه‌ها و مفاهيم مطلوب انسان‌ها، پرده بر اعمال خود بکشند؛ اما کيست که نداند آنان در بدست آوردن منافع خود هيچ حد و مرزي را نمي‌شناسند؛ و زماني که منافع آن کشورها در ميان باشد حقوق ساير ملت هاست که به مسلخ برده مي‌شود.

بهره کشي، فصل مشترک استعمار قديم و جديد است و حمايت قدرتهاي استعماري از حکومت‌هاي مستبد، نشانگر و دليلي ديگر بر اين واقعيت است که استعمار و استبداد، دو روي يک سکه‌اند.

حمايت دولت وقت آمريکا از کودتاي 28 مرداد و تغيير مسير تاريخي يک ملت، از خاطره مردم ايران فراموش شدني نيست؛ پشتيباني بي چون و چراي دولتهاي استعماري از حکومت شاه در حالي که فرزندان اين مرز و بوم در سياه چال‌هاي آن رژيم زنداني، شکنجه و شهيد مي‌شدند را چگونه مي‌توان توجيه نمود.

حمايت مستقيم و غير مستقيم دولت‌هاي استعماري و استکباري از صدام در جنگ هشت ساله عليه ملت ايران که منجر به شهادت، مجروحيت و اسارت هزاران تن از فرزندان اين مرز و بوم و وارد آمدن ميلياردها دلار خسارت به اين کشور گرديد، چه معنا و مفهومي مي‌توانست داشته باشد. حمايت آنها از دولتهاي مستبد در گذشته و حال در حالي که حقوق اوليه آن ملت‌ها در کشورهايشان پايمال گشته، با چه هدفي صورت گرفته و مي‌گيرد.

نمونه‌هايي از اين دست بسيار است که شاهدي است بر اينکه هيچ گاه دولت‌هاي قدرتمند استعماري و استبدادي شرق و غرب براي جلوگيري از ظلم و ستم و رسيدن مردم به حقوق، عدالت و آزادي‌هاي فطريشان « فِطْرَتَ اللهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيهَا» هزينه‌اي نپرداخته و تنها منافع ظالمانه و جائرانه آنها تعيين کننده روابط و برخوردشان با ساير کشورها خواهد بود.

آنچه مي‌تواند استقلال کشورها مخصوصاً کشور عزيزمان را با توجه به شيوه‌هاي جديد استعمار حفظ نمايد و مانع از تضييع حقوق آنان گردد؛ تنها توکل به ذات باري تعالي، « وَمَن يتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ » هوشياري نخبگان جامعه، آگاهي توده‌هاي مردم، آزادي بيان، وجود رسانه‌هاي آزاد و مستقل، توجه به نظر و آراء اکثريت مردم و اهداف اوليه ايجاد نظام جمهوري اسلامي است.

در جامعه‌اي که نخبگان آن مورد بي مهري، و دانشگاه‌ها و مردمش مورد حمله، هجمه و... قرار گرفته و گرفتار قيد و بند شده و امکان ابراز نظر از آنها سلب مي‌گردد و از سوي ديگر، مردمان آن جامعه نامحرم تلقي مي‌گردند و جهل آنان در مسائل برآگاهيشان ترجيح داده مي‌شود و رسانه‌هاي متملق و دروغ پرداز بر رسانه‌هاي مستقل ـ که چشمان بيدار جامعه‌اند ـ ترجيح داده شود، مطمئناً استکبار خارجي و استبداد داخلي در دستيابي به منافع خود کم هزينه ترين و پر منفعت ترين راه را به دست آورده است و هيچ گاه دولتها در رسيدن به منافع خود در پي افزايش هزينه‌هاي خود نيستند. لکن قدرتهاي استکباري و استبدادي بدانند اين ملت با پايداري خود و گراميداشت چنين روزهايي نقشه‌هاي شوم پشت پرده و آشکاري را که بر خلاف منافع و حقوق مردم ايران کشيده شده و مي‌شود خنثي و عقيم نموده و به خودشان باز مي‌گردانند که « وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللهُ وَاللهُ خَيرُ الْمَاكِرِينَ».

يوسف صانعي ـ‌ قم المقدسه

10/8/1388

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. طلاعيه كوتاه ساواك كه از راديو و تلويزيون و روزنامه‌ها انتشار يافت، چنين بود: «طبق اطلاع موثق و شواهد و دلائل كافي چون رويه آقاي خميني و تحريكات مشاراليه عليه منافع ملت و امنيت و استقلال و تماميت ارضي كشور تشخيص داده شد، لذا در تاريخ 13 آبان 1343 از ايران تبعيد گرديد.»