(مسئله 662) روزه «عيد فطر و قربان» حرام است، و نيز روزى را كه انسان نمى داند آخر شعبان است، يا اول رمضان، اگر به نيّت روز اول رمضان روزه بگيرد، حرام است.

(مسئله 663) اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبّى، حقّ شوهرش از بين برود، نبايد روزه بگيرد؛ همچنين اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبّى (نه براى اذيّت كردن) منع كند، بنا بر احتياط مستحب، بايد خوددارى كند.

(مسئله 664) كسى كه مى داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه پزشك بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد، و كسى كه يقين يا گمان دارد، كه روزه برايش ضرر دارد،اگرچه پزشك بگويد ضرر ندارد، نبايد روزه بگيرد، و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست.

(مسئله 665) اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال، ترس براى او پيدا شود، نبايد روزه بگيرد، و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست.

(مسئله 666) كسى كه عقيده اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، روزه اش صحيح است.